________________ પાટણની પરિસ્થિતિ. જાય છે. માટે હવે વખતને નહિ ગુમાવતાં જે કરવું હોય, તે તત્કાળ કરવાની જરૂર છે.” જે કરવું હોય, તે તત્કાળ કરવાની જરૂર છે, એ ઠીક છે; પરંતુ શું કરવાની જરૂર છે, તે કેમ કહેતાં નથી !" મંત્રી ચાચિંગે જયંતસિં. હનાં છેલ્લાં વાક્યને પકડીને પૂછ્યું, " શું કરવાની જરૂર છે, એ પ્રશ્ન શા માટે પૂછો છે? સમય અને સ્થિતિનો વિચાર કરતાં વિરધવલની સાથે યુદ્ધ કરવાની જરૂર છે, એ શું તમે જાણતા નથી ? " જયંતસિંહે તુરતજ ઉત્તર આપતાં કહ્યું. " સામત જયંતસિંહ! તમે હાલનાં સમય અને સ્થિતિને વિચાર કરતાં યુદ્ધ કરવાની જરૂર દર્શાવે છે, એ જો કે ઠીક છે; તોપણ મારા મતાનુસાર તેવી ઉતાવળ કરવાની તત્કાળ અગત્ય નથી. હાલને સમય એવો બારીક છે કે બહુજ વિચાર પૂર્વક વર્તવામાં લાભ છે. તમે એક વખત 5 ટણનાં રાજ્યકોષ અને રાજ્યગાદીને કબજે કરી શક્યા હતા, તે ઉપર થી તમે જે યુદ્ધ કરવાનું કહેતા હે, તો તે તમારું એ કથન અર્થહિન છે. તે સમય અને હાલના સમયમાં મટે ફેરફાર થઈ ગયો છે. મહારાજા ભીમદેવ નામનાજ મહારાજા હોય તો પણ તેમના વિચારે જાણવાની જરુર છે કારણકે તે વીરધવલનાં કાર્યથી નારાજ થયા છે કે નહિ તે જે આપણે સમજવામાં આવી જાય, તે આપણું કાર્ય ઘણુંજ સરલ થઈ જાય તેમ છે. આ કારણથી જ મહારાજા ભીમદેવને મળવાને અને તેમના વિચારો જાણી લેવાને હું અનુરોધ કરી રહ્યો છું.” મંત્રી ચાચિંગે ગંભીરતા પૂર્વક કહ્યું. તમારો અભિપ્રાય મને ચોગ્ય જણાય છે. મહા સામંત ત્રિભુવનેપાલજી અત્યારે જ મહારાજાને મળવા જાય, એ ઠીક છે.” સરકાર વીરસિંહને મંત્રી ચાચિંગનાં કથનને અનુમોદન આપતાં કહ્યું. બહુ સારૂ. મહારાજાની પાસે હું અત્યારે જ જાઉં છું.” ત્રિ ભુવનપાલે ઉભા થતાં સર્વ તરફ જઈને કહ્યું. અને અમે હવે જઈએ છીએ; રાતે પાછાં મળશું.” એમ કહીને ચાચિંગ, વીરસિંહ અને બીજા સામંત ચાલ્યા ગયા. જયંતસિંહ એકલે રહ્યો. તેનાથી બહાર જઈ શકાય તેમ નહોતું; કારણ કે તે ૨.જ્યવિરૂદ્ધ બળવો જગાડવાને ગુહેનાર હતા. તે પીંજરામાં પૂરાયેલા સિંહની માફક ઓરડામાં આમતેમ આંટા મારવા લાગ્યો. ક્ષણવાર એ પ્રમાણે આંટા માર્યા પછી તેના મગજમાં કાંઈક વિચાર
