________________ 180 વિશિરોમણી વસ્તુપાલ. કરવાને ઇચ્છતા નથી.” જયંતસિંહે કંટાળીને તેને ચાલ્યા જવાની પુનઃ સૂચના આપી. પણ ગોવાળ એમ ચાલ્યો જાય તેમ નહોતું. તે એટલે બધે આગ્રહી જણાતા હતા કે તેને કયા ઉપાયે રજા દેવી, તે બહેશ ગણાતા ચારે રાજકર્મચારીઓ સમજી શક્યા નહિ. - “સન્યાસી મહારાજ !" ગોવાળે જરાવાર થોભીને કહ્યું." આપને ઉપદેશ અને આશય સારા છે; પરંતુ તે પ્રમાણે વર્તવાથી પાટણની ચડતી થશે, એવી આપ જે ખાતરી આપતા હે, તો હું પણ આપના ઉપદેશ પ્રમાણે વર્તવાને તૈયાર છું.” પણ તું રાજકીય વિષયમાં તદન અજ્ઞાન છે. રાજનીતિમાં માથું મારવું, એ તારું કામ નથી; તારું કામ તે ગાયે ચારવાનું જ છે.” જયંતસિહે જરા મશ્કરીની ઢબે કહ્યું. હા, એ વાત ખરી છે પરંતુ મારે રાજનીતિનું શિક્ષણ મેળવવું છે અને તેથી જ હું આપની પાસે અત્યારે આવેલું છું.” ગોવાળે પણ તેવી જ ઢબથી કહ્યું. રાજનીતિનું શિક્ષણ એવું સરલ નથી કે ઘડીમાં તેને મેળવી શકાય. તે માટે તે વર્ષોનાં વર્ષો ગુમાવવા જોઈએ.” જયંતસિંહે કહ્યું. તે હું વર્ષોનાં વર્ષો ગુમાવવાને તૈયાર છું અને આપ કહે તે આપનો શિષ્ય થઈને પણ રહીશ.” ગોવાળે કહ્યું. જે એમ હોય તે મારા આશ્રમે આવજે.” એમ કહીને જ્યતસિંહે ચાલવા માંડયું. ! તેને અટકાવતાં ગોવાળે કહ્યું. “પણ ઉભા રહો. આપને આશ્રમ કયાં છે ! પાટણમાં ત્રિભુવનપાલ સોલંકીના આવાસમાં કે નહિ !" તું શું બકે છે, તેનું તને ભાન છે ? " જયંતસિંહે જરા કોધથી કહ્યું. હા, મને તેનું સંપૂર્ણ ભાન છે.” ગોવાળે ઉત્તર આપે. “ઠીક, અમે તારી સાથે માથાફોડ કરવાને માગતા નથી. ”જયંતસિંહ કંટાળ્યો અને એ પ્રમાણે કહીને તેણે ચાલવા માંડ્યું. - નાગડ, સરદારસિંહ અને ચાંચિગે પણ તેનું અનુકરણ કર્યું. તેઓ શિવાલયની બહાર ભાગ્યેજ નીકળ્યા હશે એટલામાં ગેવાળના જુદા પ્રકારના અવાજથી તેઓ સ્તબ્ધ બનીને જયાંને ત્યાં ઉભા રહી ગયા.
