________________ અત્યાચાર. 153.' મારી ઇચ્છાને આધિન બનાવી, એ ખાતરીથી માનજે. તારૂં. ડહાપણ, તારી ચતુરાઈ અને તારૂં સતીત્વ મારા જેવા આગ્રહી પુરૂષ આગળ કશા પણ ઉપગનાં નથી. બેલ, હવે તું શું કહે છે? મારા તાબે થાય છે કે નહિ?” ચતુરાએ પણ જુસ્સાથીજ ઉત્તર આપે. “જ્યાં સુધી આ શરીરમાં પ્રાણ છે, ત્યાં સુધી તે નહિ.” ધુલે કોધથી કહ્યું. “હું જોઉં છું કે તું મારા તાબે થાય છે કે નહિ.” એટલું કહીને તે અટક અને અનિમિષ નયનેએ તે લાવણ્યમયી. હાલનાને ક્ષણવાર જોઈ રહ્યો. તે પછી કઢતાથી તે તેની તરફ જવા લાગે; પરંતુ ચતુરાએ તેને આશાસૂચક સ્વસ્થી અટકાવી દીધે. ' તેણે કહ્યું. “દુષ્ટ ! નરાધમ ! એટલેજ ઉભે રહી જ. જે ત્યાંથી એક પણ પગલું આગળ વધ્યો, તે પગની એક લાતથીજ તારાં છવા નને ક્ષણમાત્રમાં પૂરું કરી નાંખીશ." પ્રબળાચતુરાનાં તિરસ્કારજન્ય અને આજ્ઞાવાચક વચનો સાંભ. બને છુથુલ મૂઢ બની ગયો અને આગળ વધવું કે નહિ, તેના વિચારમાં પડી ગયા. ચતુરાએ જુસ્સા પૂર્વક પિતાનું કથન આગળ ચલાવ્યું. “પાપી રાજ ! તારાં પાપનો ઘડો હવે સંપૂર્ણ ભરાઈ ગયો છે અને મારો અંતરાત્મા કહે છે કે તે ડાજ સમયમાં ફુટી જશે, તેમ છતાં હજુ પણ ને તું તારાં વર્તનને સુધારીશ અને પ્રજાનો ભક્ષક મટીને રક્ષક બનીશ, તો તારે પાપથી ભરેલે ઘડે ધીમે ધીમે અધુરો થતો જશે અને તું આ લેટમાં કાતિ અને પરલોકમાં સુખને પ્રાપ્ત કરી શકીશ.” ઘુઘુલ જેવા ભયંકર દુરાચારીનાં હૃદય ઉપર ચતુરાનાં ઉપર્યુકત શિખામણનાં વચનોની જરાપણું અસર થાય, એ કેવળ અસંભવિત હતું. એથી તે તે વધારે ક્રોધાયમાન થયા અને વિક્રાળ વાવ જેમ ગરીબ હરિણી ઉપર ધસે, તેમ ચતુરા ઉપર ધસી ગયો. તેણે ત્વરાથી તેના કામળ કરને પકડી લીધા અને તેની તરફ કરડી નજરે જોઈને પૂછયું. મારી ઈચ્છાને આધિન થાય છે કે નહિ ?" " બીલકુલ નહિ.” ચતુરાએ હિંમતથી જવાબ આપતાં કહ્યું. જ્યાં સુધી મારા શરીરમાં પ્રાણુ છે, ત્યાં સુધી હું તારી ઇચ્છાને
