________________ ઘમંડી ઘુઘુત. અને એ નરાધમના મદને ઉતારીશ. આપ આજ્ઞા કરે એટલે સૈન્ય સહિત હું એકદમ ગધ્રા તરફ રવાના થઉં; કારણ કે હવે વિલંબ કરો નિરર્થક છે.” રાજાએ ક્ષણવાર વિચાર કરીને તથા મંત્રી મંડલની તરફ જોઈને કહ્યું. ભલે તમારી ઈચ્છા ગોધા ઉપર સ્વારી લઈને જવાની હોય તે મારી આજ્ઞાજ છે. તમે ખુશીથી જોઈએ તેટલા સૈન્યને લઈને જાઓ અને તમારી પ્રતિજ્ઞાને પૂર્ણ કરે. ભગવાન સોમનાથની કૃપાથી વિજય આપણનેજ મળશે.” અને તમારી સાથે બીજા જે જે સરદારે અને સામતને લઈને જવા હોય, તે લઈ જશે; કારણકે વૃધુલને નમાવવો એ કાંઈ સહેલ વાત નથી.” મંત્રી નાગડ કે જે અત્યાર સુધી ચૂપ હતો તેણે તેજપાલ તરફ જોઈને કહ્યું. “નાગડ મહેતાનું કથન બરાબર છે.” વસ્તુપાલે તેનાં કથનને અનુ મેદન આપ્યું. “મહારાજ !" મંત્રી ચાચિંગે કહ્યું. “મને પણ જો આ યુદ્ધમાં જવાની તક આપશો, તો હું ખુશીથી જઈશ અને સેનાનાયક તેજપાલને સહાયકર્તા થઈ પડીશ.” તમારી માગણી પ્રશંસા પાત્ર છે પરંતુ તમારે પાટણમાં રહેવાની વધારે અગત્ય છે અને તેથી આ યુદ્ધમાં તમે ન જાઓ, એજ યોગ્ય છે. હજુ આપણે પણ કેટલાક રાજાઓને વશ કરવાના છે અને તે વખતે તમે અહી હશે, તે તમને ભવિષ્યનાં બીજો યુદ્ધોમાં જવાની તક મહારાજા ખુશીથી આપશે.” મહા અમાત્યે વીરધવલની વતી જવાબ આવ્યો. ભલે, જેથી તમારી ઈચ્છા.” ચાચિંગે કચવાતા મનથી કહ્યું. પણ મને લાગે છે કે ચાચિંગ મહેતાને સેનાનાયકની મદદમાં મોકલવામાં આવે તે ઠીક થશે; કારણકે ઘમંડી વૃધુલને પરાજીત કરવાનું કાર્ય સરલ નથી. સેનાનાયક બાહોશ છે, પણ ચાચિંગ મહેતા જેવા દક્ષ મંત્રી તેમની સાથે હોય, તો તેમની બાંહેથી વધારે ખીલી નિકળશે અને વિજય મેળવવાનું કાર્ય અત્યંત સરલ થઈ પડશે.” નાગડે રાજાની સામે જઈને પોતાની દલીલ રજુ કરી. વિરધવલે તેને શો જવાબ આપવા, એ વિષે વિચારમાં પડે. એટલે મહાઅમાત્યે તુરત જ કહ્યું. “તમારું કથન ઠીક છે, પણ ચાચિંગ
