________________ 10. વિરશિરામણું વસ્તુપાલ. પા જેવી અભિમાની બાળાને વશ કરી શકે છે, એ વિચારથી જયદેવને અભિમાન ઉત્પન્ન થયું. પા હવે તેનીજ છેમાત્ર લગ્નસંબંધનીજ વાર છે અને તે પછી તે અભિમાની અને માનિની બાળાએ તેનાં વર્તન વિષે ટીકા કરીને તેનું જે અપમાન કર્યું હતું, તેને બદલ–તેનું વેર સુખે લઈ શકાશે. એવા વિચારથી તેણે પદ્યાની સામે એકવાર જોયું અને ત્યારપછી તે વિજેતા સેનાપતિની જેમ દઢતાથી પગલાં ભારતે ચાલે ગયે. - પશ્ચિની પડ્યા જયદેવ ગયો તે પછી હર્ષાયમાન થતી થતી પિતાની વહાલી ભાભી અનુપમાની પાસે ત્વરાથી દેડી ગઈ. ભોળી બાળાએ જયદેવનાં મીલનની બધી વાત અનુપમાને ઘણજ હોંશથી કહી દર્શાવી અને તે સાંભળીને અનુપમા તેની મશ્કરી કરવા લાગી. વાચક મહાશયોને સખીઓની વસંબંધી વાતોમાં વારંવાર રસ નહિ પડે, એ આશયથી અમે તેને ઉલ્લેખ કરવાનું ગ્ય વિચાર્યું નથી. પ્રકરણ 20 મું. વેરની વસુલાત. જીવનને અમૂલ્ય પ્રસંગ ! ગૃહસ્થાશ્રમને પ્રથમ પ્રવેશ! તે કરે ? કુમાર અને કન્યાને પવિત્ર લગ્નસંબંધ ! શરીર, મન અને આત્માનું એકીકરણ ! ઘણા દિવસે આ અમૂલ્ય પ્રસંગ જયદેવને પ્રાપ્ત થશે. પવાની પ્રતિજ્ઞા કિંવા તેના મનોરથની પૂતિ થઈ. અનુપમાનાં કથનથી પવાની સંમતિ જાણું વસ્તુપાલે તેનો સગપણ સંબંધ જયદેવની સાથે તેને જાહેર માન મળ્યું, તેના બીજે દિવસેજ કરી નાંખ્યો અને લગ્ન પણ ચેડા જ સમયમાં કરી નાંખવાનું કર્યું. મહીનાના મહિનાઓ અને વર્ષોનાં વર્ષો જતાં વાર લાગતી નથી, તે પછી માત્ર અમુક દિવસોને જતાં શી વાર? જયદેવ અને પવાનાં લગ્નને નિર્ણિત દિવસ આવી 5 અને તે દિવસે ઘણજ ઉત્સાહથી, મોટા આડંબરથી અને અનુપમ ધામધુમથી તેમનું લગ્ન થઈ ગયું. પદ્મા પરણીને સાસરે ગઈ. સ્વામીને મળવાની, લગ્નને હા લેવાની અને જીવનનાં એક સામયિક મુખને અનુભવ કરવાની પ્રથમજ રાત્રી હતી. પદ્મા નગરશે’ના આવાસે જયદેવનાં શયનગૃહમાં સ્વામીના આગમનની રાહ જોતી વિચારગ્રસ્ત સ્થિતિમાં
