Book Title: Satthisay Payaranam
Author(s): Jaydarshanvijay
Publisher: Jinagna Prakashan

View full book text
Previous | Next

Page 11
________________ અને દર ચોથી પેઢીએ આ. જિનચંદ્રનું નામ રાખવાનું જોડે છે. જુઓ. પ્ર. ૩૬, પૃ. ૧૭૦) ૩. આ. અભયદેવસૂરિ નવાંગીવૃત્તિઓમાં, આ. દેવપ્રભકૃત “મહાવીરચરિયમાં, આ. ચક્રેશ્વર તથા આ. વર્ધમાનસૂરિના પ્રતિમાલેખોમાં પોતાને ચંદ્રકુલના, વડગચ્છના અને સુવિહિતશાખાના જણાવે છે, જ્યારે પટ્ટાવલીકારો તેમને ખરતરગચ્છના લખે છે અને આ. જિનહંસ તો આ. ઉદૂદ્યોતનસૂરિને પણ ખરતરગચ્છમાં ગોઠવે છે. ૪. નેમિકુમાર પોરવાલ સં. ૧૧૩૮ની વિસસાવસ્મયભાષ્ય'ની ટીકાની પુષ્યિકામાં આ. જિનવલ્લભને અને આ. જિનવલ્લભ પોતાના પ્રશ્નોત્તરષષ્ટિશતક' તથા અષ્ટસપ્તતિ'માં પોતાને આ. જિનેશ્વરના શિષ્ય બતાવે છે. વળી, સુવિહિત આ. દેવભદ્ર તેમને સં. ૧૧૬૭ માં આચાર્યપદ આપે છે, ત્યારે આ. અભયદેવસૂરિની પાટે તેઓના હાથે સ્થાપેલા આ. વર્ધમાનસૂરિ વિદ્યમાન હતા (પ્રક. ૩૬, પૃ. ૧૭૩). એટલે તેમની પાટે બીજા આચાર્યોની જરૂરત નહોતી છતાં પટ્ટાવકારો આ. જિનવલ્લભને આ. અભયદેવની પાટે ગોઠવે છે. ૫. “પ્રભાવકચરિત'ના ઉલ્લેખથી સ્પષ્ટ છે કે, સુવિહિત સાધુ-પરંપરા પ્રાચીન કાળથી ચાલુ હતી જ. તે સાધુઓનો માત્ર પાટણમાં પ્રવેશ થતો નહોતો. આ. જિનેશ્વર તથા આ. બુદ્ધિસાગરે પાટણમાં આવી વાદ-વિવાદ કરીને નહીં પરંતુ પોતાના ત્યાગ, તપ અને જ્ઞાનના ઓજસથી પાટણના રાજા તથા પ્રજાના દિલમાં સુવિહિત પરંપરાની પ્રતિષ્ઠ જમાવી હતી. માજી દુર્લભરાજે પણ શાસ્ત્રાર્થ કે તેના વિજયના કારણે નહીં, પરંતુ તેઓની પવિત્ર જીવનચર્યાના કારણે ચૈત્યવાસીઓને બહુમાનથી સમજાવી તેઓની સમ્મતિ મેળવી ઉપાશ્રય બનાવવાની આજ્ઞા આપી. (જુઓ પ્ર. ૩૫, પૃ. ૫૭-૫૮), જ્યારે પટ્ટાવલીકારોએ આ પ્રસંગે શાસ્ત્રાર્થ કર્યાનું જણાવ્યું છે અને એ વિજયના ઉપલક્ષમાં ખરતર બિરુદ ગોઠવી દીધું છે. ૬. ઇતિહાસ કહે છે કે, પાટણમાં સં. ૧૦૭૮ થી સં. ૧૧૨૦ સુધી ભીમદેવ પહેલાનું રાજ્ય હતું, છતાં પટ્ટાવલીકારોએ સં. ૧૦૮૦માં રાજા દુર્લભની સભામાં શાસ્ત્રાર્થ તથા ખરતર બિરુદને વર્ણવ્યાં છે. ૭. શ્રી નાહરજીની પઘપટ્ટાવલીમાં સં. ૧૦૨૪માં દુર્લભરાયની સભામાં, વૃદ્ધાચાર્ય પટ્ટાવલીમાં સં. ૧૦૨૪માં દુર્લભરાજાના રાજયમાં, પહેલી અઢારમી સદીની ગદ્યપટ્ટાવલીમાં સં. ૧૦૮૦માં દુર્લભરાજાની સભામાં, બીજી સં. ૧૮૩૦ની મહો. ક્ષમાકલ્યાણની પટ્ટાવલીમાં સં. ૧૦૮૦માં દુર્લભરાજાની સભામાં, ત્રીજી સં. ૧૬૮૦ની પટ્ટાવલીમાં પ્રાકૃત કવિતના આધારે સં. ૧૦૨૪માં દુર્લભરાજની સભામાં , શ્રીયુત નાહટાજીના “ઐતિહાસિક જૈન કાવ્યસંદોહના પૃ. ૪૫, ગાથા : ૧૪, ૧૫, ૧૬માં સં. ૧૨૦૪માં દુર્લભરાજની સભામાં, સં. ૧૨૦૭માં ૮૪ વાદય, ખરતર બિરુદ, ૨. વર્ષાથ્યિ-પક્ષાપ્ર-શિપ્રમાણે સેપેડ યૂઃ વરતવઃ | રૂ૮ / ૨. સવવીસે વજીરે / ३. दससयचिहुवीसेहि, नयर पाटण अणहिल्लपुरि, सुविहितखरतरगच्छबिरुद ॥ १ ॥ (10)

Loading...

Page Navigation
1 ... 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104