________________
४४
सट्ठिसयपयरणं। साहीणे गुरुजोगे जे नहु, निसुणंति सुद्धधम्मत्थं । ते दुटुधिट्ठचित्ता अह-सुहद्धा भवभयविहूणा ॥ ९३ ॥ [ स्वाधीने गुरुयोगे ये नैव शृण्वन्ति शुद्धधर्मार्थम् ।
ते दुष्टधृष्टचित्ता अथ सुभय भवभयविहीनाः ॥ ] ગાથાર્થ સ્વાધીન ગુરુયોગ હોતે છતે જેઓ શુદ્ધધર્મના અર્થને સાંભળતા નથી તે
ધૃદુષ્ટચિત્તવાળા સંસારના ભયથી હીન સુભટો છે. स्वाधीनगुरुयोगे केऽप्यालस्यादित्रयोदशप्रमादपदप्रमत्ताः सन्ते 'नहु' नैव निशृण्वन्ति शुद्धधर्मार्थम्, ते धृष्टदुष्टचित्ता निःशङ्कं दुष्टं क्रूरं चित्तं येषां ते तथा; अथवा ते सुभयः शूराः, यतो भवभयविहीनाः ॥ ९३ ॥
ભાવાર્થ સ્વાધીન ગુરુનો યોગ હોતે છતે જે લોકો આળસ વગેરે ૧૩પ્રમાદનાં સ્થાનોથી પ્રમાદી બનેલા છતાં શુદ્ધધર્મના અર્થને સાંભળતા નથી. તે નિઃશંકપણે દુખચિત્તવાળા છે. અથવા તો શૂરવીર છે કે જેથી સંસારના ભયથી પણ રહિત છે.
सुद्धकुलधम्मजायवि गुणिणो न रमंति लिति जिणदिक्खं ।
तत्तोवि परमतत्तं तओवि उवयारओ मुक्खं ॥ ९४ ॥ [ शुद्धकुलधर्मजाता अपि गुणिनो न रमन्ते लान्ति जिनदीक्षाम् ।
ततोऽपि परमतत्त्वं ततोऽप्युपकारतो मोक्षम् ॥ ] ગાથાર્થઃ શુકુલધર્મ જ્યાં છે તેવા કુળમાં ઉત્પન્ન થયેલા પણ ગુણવાનો
પ્રમાદસ્થાનોમાં રમતા નથી, જિનદીક્ષાને સ્વીકારે છે ત્યાર પછી પણ
પરમતત્ત્વને, ત્યારપછી પણ ઉપકારથી મોક્ષને પ્રાપ્ત કરે છે. शुद्धः कुलधर्मः कुलाचारो यत्र तत्र जाता अपि क्षत्रियवणिगादिश्राद्धकुलोत्पन्ना अपि गुणिनः संवेगयुक्ता न रमन्ति (? न्ते) । धर्मश्रुत्यनन्तरं प्रमादस्थाने, लान्ति जिनदीक्षां सम्यक्त्वम्, द्वितीयपञ्चासके जिनदीक्षाशब्देन सम्यक्त्वोक्तः, ततोऽपि परमतत्त्वं सर्वविरतिम्, ततोऽपि भव्योपकाराद् मोक्षं लभन्ते ॥ ९४ ॥ | ભાવાર્થ શુદ્ધ કુલાચાર જ્યાં છે તેવા ક્ષત્રિયવણિકાદિ શ્રાદ્ધકુલમાં ઉત્પન્ન થયેલા પણ સંવેગયુક્ત જીવો ધર્મશ્રવણની પછી પ્રમાદના સ્થાનમાં રમતા નથી, જિનદીક્ષારૂપ સમ્યકત્વને ગ્રહણ કરે છે. દ્વિતીય પંચાશકમાં જિનદીક્ષાશબ્દ વડે સમ્યકત્વનું કથન હોવાથી અહીં જિનદીક્ષાનો અર્થ સમ્યકત્વ કર્યો છે. ત્યાર પછી પણ સર્વવિરતિરૂપ પરમતત્વને અને તેની પછી પણ ભવ્યજીવો પર ઉપકાર કરવાથી મોક્ષને પ્રાપ્ત ४३ छे.