Satthisay Payaranam

Author(s): Jaydarshanvijay
Publisher: Jinagna Prakashan

Page 98

सट्ठिसयपयरणं।
७१
ગાથાર્થ : પ્રભુવચનમાં કહેલ વિધિના રહસ્યને જાણીને પણ જો આત્મા જોઈ શકાય,
પ્રતિમાને સ્વીકારેલ શ્રાવકના આત્માનું સ્વરૂપ વિચારી શકાય છે. તો
કામદેવાદિ ધીરપુરષોએ જે સુશ્રાવકપણું આચર્યું તે ક્યાં? એમ પ્રશ્ન થાય. प्रभुवचनोक्तविधितत्त्वं "वंद इ उभओकालंपि" इत्यादि ज्ञात्वा यावदात्मा दृश्यते प्रतिमापन्नश्रावकस्यात्मनः स्वरूपं विचार्यते, 'ता' तदा 'कह' इति कुत्र सुश्रावकत्वं यच्चीर्णं धीरपुरुषैः कामदेवादिभिः ॥ १५५ ॥ भावार्थ : ९५२ मु४५. ..
जोवि हु उत्तमसावयपयडीए चडणकरणअसमत्थो । तहवि हु पहुवयणकरणे मणोरहो मज्झ हिययम्मि ॥ १५६ ॥ [ यद्यपि खलूत्तमश्रावकपदिकायां चटनकरणासमर्थः ।
तथापि खलु प्रभुवचनकरणे मनोरथो मम हृदये ॥ ] ગાથાર્થ ? જોકે કાલાદિની વિષમતાથી, ઉત્તમશ્રાવકની પરિપાટીમાં આરોહણ કરવા
હું અસમર્થ છું તો પણ પ્રભુના વચનનું પાલન કરવાનો મનોરથ મારા
હૃદયમાં અવશ્ય છે. यद्यपि 'हु' निश्चये उत्तमश्रावकपरिपाट्यां चटनकरणे आरोहणविधानेऽसमर्थोऽहमस्मि, कालादिवैषम्यात्; तथाप्यर्हदुक्तविधाने मनोरथो मम हृदये 'अस्ति' इति गम्यते ॥ १५६ ॥ भावार्थ : ७५२ मु४७.
ता पहु ! पणमिय चलणे एक्कं पत्थेमि परमभावेण ।
तुहवयणरयणगहणे अइलोहो हुज्ज मज्झ सया ॥ १५७ ॥ [ तस्मात् प्रभो ! प्रणम्य चरणावेकं प्रार्थये परमभावेन ।
त्वद्वचनरत्नग्रहणेऽतिलोभो भवेद् मम सदा ॥ ] ગાથાર્થ ઃ તેથી હે પ્રભુ! તારા ચરણોને પ્રણામ કરીને પરમાર્થથી એક પ્રાર્થના કરું
છું કે તમારા વચનો રૂપી રત્નો લેવામાં મને હંમેશા અતિલોભ થાય. तस्माद् हे प्रभो ! अहँन् श्रीजिनपत्तिसूरिगुरो वा, त्वच्चरणौ प्रणम्य एकमेव प्रार्थयामि परमभावेन, त्वद्वचनान्येव रत्नानीव रत्नानि तद्ग्रहणेऽतिलोभो मम भवेत् सदा ।। १५७ ॥ भावार्थ : ७५२ मु४५..
इह मिच्छवासिनिक्किटुभावओ गलियगुस्वविवेयाणं । अम्हाण कह सुहाइं संभाविज्जति सुमिणेवि ? ॥ १५८ ॥
१. वन्दत उभयकालमपि ।