________________
सद्वियपरणं ।
अपेरेवकारार्थत्वादेक एव सुगुरुः, सुगुरुता चास्य बाह्याडम्बरदर्शनेन तादृशलोकापेक्षया न तु पारमार्थिकी, एके एव नाम श्रावकाः, तथा चैत्यानि विविधान्येकान्येव । तत्र च सुगुरुश्रावकचैत्यानामैक्येऽपि यज्जिनद्रव्यम्, उपलक्षणेन ज्ञानस्वसाधारणग्रहः, तत् परस्परं न विक्रीणन्ति अज्ञानावृताः सन्तो न व्ययन्ते । अन्यसाधर्मिककारितचैत्ये द्रव्यं सदपि न ददातीत्यर्थः ॥ १५० ॥
ભાવાર્થ : એક જ સુગુરુ છે અને તેની સુગુરુતા બાહ્ય આડમ્બર બતાવવા વડે તેવા લોકોની અપેક્ષાએ છે. પરમાર્થથી નહીં, કેટલાક નામના શ્રાવકો છે, તથા વિવિધ ચૈત્યો છે તે સુગુરુ - શ્રાવક અને ચૈત્યના ઐક્યમાં પણ જે જિનદ્રવ્ય છે ઉપલક્ષણથી જ્ઞાનદ્રવ્ય, સ્વસાધારણદ્રવ્ય છે તેને તેઓ પરસ્પર અજ્ઞાનથી આવૃત્ત થયેલા છતાં વ્યય કરતા નથી. બીજા સાધર્મિકે કરાવેલ ચૈત્યમાં, દ્રવ્ય હોવા છતાં પણ આપતા નથી.
तेन गुरू नो सड्ढा न पूइओ होइ तेहिं जिणनाहो । मूढाणं मोहट्टिई सा नज्जइ समयनिउणेहिं ॥ १५१ ॥
[ ते न गुरवो नो श्राद्धा न पूजितो भवति तैर्जिननाथः । मूढानां मोहस्थितिः सा ज्ञायते समयनिपुणैः ॥ ]
६९
ગાથાર્થ : તે ગુરુઓ નથી, તે શ્રાવકો નથી, તેઓ વડે જિનનાથ પૂજાયા નથી. શાસ્ત્રમાં નિપુણ જીવો મૂઢલોકોની તે મોહસ્થિતિને જાણે છે.
यदुपदेशात् ते श्राद्धाभासास्तथा कुर्वन्ति ते न गुरवः । गुरवस्तु न स्वदाक्षिण्यादिना श्लिष्टं वदन्ति । तथा, न ते श्राद्धाः । न पूजितो भवति तैर्मिथोमत्सरग्रस्तैर्जिननाथ:, तत्पूजा हि मन:शान्तये क्रियते । किं तर्हि ? | मूढानां मोहस्थितिः सा तादृशी ज्ञायते समयनिपुणैः कुन्तलदेवीवत् ॥ १५१ ॥
ભાવાર્થ : જેના ઉપદેશથી તે શ્રાવકો તે પ્રમાણે કરે છે તે ગુરુઓ નથી. ગુરુઓ પોતાના દાક્ષિણ્યાદિથી શ્લિષ્ટ બોલતા નથી. તથા તે શ્રાવકો નથી. પરસ્પર ઈર્ષ્યાગ્રસ્ત તેઓ વડે જિનનાથ પૂજાયેલા થતા નથી. તેમની પૂજા ખરેખર તો મનની શાંતિને માટે કરાય છે. મૂઢ જીવોની તેવા પ્રકારની મોહની સ્થિતિને શાસ્ત્રમાં નિપુણ ગુરુઓ જાણે छे. हुन्तसहेवीनी प्रेम.
सो न गुरू जुगपवरो जस्स य वयणम्मि वट्टए भेओ । चियभवणसड्ढगाणं साहारणदव्वमाईणं ॥ १५२ ॥
[ सो न गुरुर्युगप्रवरो यस्य वचने वर्तते भेदः ।
चैत्यभवनश्राद्धानां साधारणद्रव्यादीनाम् ॥ ]
गाथार्थ : ते गुरु युगप्रवर नधी, ना वयनमां यैत्य-भवन-श्रावोनो जने સાધારણદ્રવ્ય આદિનો ભેદ હોય છે.
