Satthisay Payaranam

Author(s): Jaydarshanvijay
Publisher: Jinagna Prakashan

Page 89

सट्ठिसयपयरणं। इत्यादिना व्यवहारनयेन, तथा, "'सव्वजिणाणं जम्हा बउसकुसीलेहिं वट्टए तित्थं" इत्यादिश्रुतसुबुद्ध्या, कालक्षेत्रानुमानेन सुगुरुर्धर्माचार्यः श्रीजिनपत्तिसूरिख्यः परीक्षितो विचारितस्तथा ज्ञातोऽवगतः । यद्यप्येवमस्ति तथापि, 'हुः' निश्चये, जडतायाः कर्मगुरुत्वस्य च नैव विश्वसिमः, यतो धन्यानां कृतार्थानां शुद्धगुरुमिलति पुण्यैरेव । ननु तर्हि तव किम् ? अहं पुनरधन्यो येन मे नाजनि प्राग् गुरुयोगस्ततो जातेऽपि तस्मिन् शङ्के 'ता' तस्माद् यदि प्राप्तः सोऽथ च न प्राप्तस्तथापि मे भवतु शरणं स इति संप्रति काले यो युगप्रधानगुरुः ॥ १३४ ॥ १३५ ॥ १३६ ॥
भावार्थ : (१३४, १3५, १३६) नितिने अनुसार, "आलएणं....." આલય વડે, વિહાર વડે, સ્થાને ચંક્રમણ કરવા વડે, ભાષા વડે અને વિનય વડે સુવિહિત સાધુઓ ઓળખી – જાણી શકાય છે.” ઈત્યાદિ વ્યવહારનય વડે, તથા સર્વજિનેશ્વરોનું તીર્થ બકુશ ને કુશીલો વડે જ વર્તે છે.” ઈત્યાદિ શ્રુતની બુદ્ધિથી, કાલ અને ક્ષેત્રના અનુમાનથી શ્રીજિનપત્તિસૂરિ રૂપ સુગુરુની પરીક્ષા કરી અને જાણ્યા. તો પણ અમે પોતાની જડતા અને કર્મની ગુરુતાનો વિશ્વાસ કરતા નથી, કેમકે ધન્યોને કૃતાર્થ જીવોને પુણ્યથી જ શુદ્ધ ગુરુ મળે છે. હું વળી અધન્ય છું. જેથી મને પૂર્વે ગુરુનો યોગ થયો નથી. તેથી હવે યોગ થવા છતાં પણ શંકા કરું છું જો પ્રાપ્ત થયો કે ન થયો તોપણ વર્તમાનમાં જે યુગપ્રધાનગુરુ છે તે મારું શરણ હો.
जिणधम्मं दुन्नेयं अइसयनाणीहिं नज्जए सम्मं ।
तहवि हु समयट्टिईए ववहारणएण नायव्वं ॥ १३७ ॥ [ जिनधर्मो दुर्जेयोऽतिशयज्ञानिभिर्ज्ञायते सम्यक् ।
तथापि खलु समयस्थित्या व्यवहारनयेन ज्ञातव्यः ॥ ] ગાથાર્થઃ જિનધર્મ દુર્લેય છે, અતિશયજ્ઞાનીઓ વડે સારી રીતે જણાય છે તોપણ
શાસ્ત્રની સ્થિતિ વડે વ્યવહારનયથી જણવા યોગ્ય છે. जिनधर्मो दुर्जेयः, उत्सर्गापवादनिश्चयव्यवहारादिनयात्मकत्वात्, ततोऽतिशयज्ञानिभिश्चतुर्दशपूर्वधरादिभिर्ज्ञायते सम्यस्थितत्वेन; तथा पि समयस्थित्या
"उस्सग्गववायाविऊ गीयत्यो निस्सओ य जो तस्स । अणगूहंतो विरियं असढो सव्वत्थ चारित्ते ॥१॥"
१. सर्वजिनानां यस्माद् बकुशकुशीलैवर्तते तीर्थम् । २. उत्सर्गापवादविद् गीतार्थो निश्चयश्च यस्तस्य ।
अगृहन् वीर्यमशठः सर्वत्र चारित्रे ॥ २ ॥