Satthisay Payaranam

Author(s): Jaydarshanvijay
Publisher: Jinagna Prakashan

Page 77

सट्ठिसयपयरणं। ગાથાર્થઃ સુવિશુદ્ધ પુણ્યથી યુક્ત એવા સજ્જનલોકને અમે વારી જઈએ છીએ કે
જેના સંગમથી શીધ્ર ધર્મ કરવામાં ઉદ્યમ સ્વરૂપ વિશુદ્ધબુદ્ધિ ઉલ્લાસ
पामेछ. वयं बलिक्रियामहे सज्जनजनस्य सुगुरोः सुविशुद्धेन पुण्येन श्रुतचारित्ररूपेण युक्तस्य, यस्य संगमेन लघु शीघ्रं शुद्धबुद्धिर्धर्मकरणोद्यमः समुल्लसति ॥ १०६ ॥ भावार्थ : ७५२ भुः४५.
अज्जवि गुस्गो गुणिणो सुद्धा दीसंति तडयडा केइ । परं जिणवलहसरिसो पुणोवि जिणवलहो चेव ॥ १०७ ॥ [ अद्यापि गुरवो गुणिनः शुद्धा दृश्यन्ते क्रियाकठोराः ।
परं जिनवल्लभदृशः पुनरपि जिनवल्लभ एव ॥ ] ગાથાર્થ ઃ આજે પણ ગુણવાન, શુદ્ધ, ક્રિયામાં કઠોર એવા ગુરુઓ દેખાય છે પરંતુ
જિનવલ્લભ સમાન તો વળી જિનવલ્લભ જ છે. अस्मिन्नपि काले गुरवो गुणिनो ज्ञानादियुक्ताः शुद्धाः शुद्धप्ररूपकाः साक्षाद् वीक्ष्यन्ते । 'तडयडा' इति देश्यत्वात् क्रियाकठोराः केऽपि कियन्तः । परं जिनवल्लभसदृशः पुनरपि जिनवल्लभ एव । स हि जिनेश्वरराचार्यदीक्षितोऽपि चैत्यवासं कटुविपाकं मत्वा संवेगात् सुविहितशिरोमणिश्रीमदभयदेवसूरिपार्श्वमुपसंपन्नः ॥ १०७ ॥
ભાવાર્થ: આ કાળમાં પણ જ્ઞાનાદિથી યુક્ત, શુદ્ધ પ્રરૂપક, કેટલાંક ક્રિયામાં કઠોર ગુરઓ સાક્ષાત દેખાય છે. પરંતુ નિવલ્લભ જેવાં તો પુનઃ જિનવલ્લભ જ છે. તે જિનેશ્વર, આચાર્ય પાસે દીક્ષિત થઈને પણ ચૈત્યવાસને કટ્ટવિપાકવાળો માનીને સંવેગથી સુવિહિતશિરોમણિ શ્રીમઅભયદેવસૂરિ પાસે આવ્યા.
वयणेवि सुगुजिणवल्लहस्स केसि न उलसह सम्म ।
अह कह दिणमणितेयं उलुयाणं हड़ अंधत्तं ? ॥ १०८ ॥ [ वचनेऽपि सुगुरुजिनवल्लभस्य केषां नोल्लसति सम्यक्वम् ।
अथ कथं दिनमणितेज उलूकानां हरत्यन्धत्वम् ? ॥ ] ગાથાર્થઃ જિનવલ્લભસુગુરુના વચનથી પણ કોનું સમ્યકત્વ ઉલ્લસિત થતું નથી?
અથવા તો સૂર્યનું તેજ ઘુવડોના અંધત્વને કઈ રીતે દૂર કરી શકે ?? वचनात् सुगुरुजिनवल्लस्यापि केषाञ्चित् सम्यक्त्वं नोलसति । अत्र दृष्टान्तमाह 'अथ' इति पक्षान्तरे, दिनमणितेज उलूकानामन्धत्वं कथं केन प्रकारेण हरति ? ॥ १०८ ॥
भावार्थ : ७५२ मु४५.