________________
२६
सविसयपयरणं । जो सेवइ सुद्धगुरू असुद्धलोयाण सो महासत्तू । तम्हा ताण सयासे बलरहिओ मा वसिज्जासु ॥ ४८ ॥ [ य: सेवते शुद्धगुरूनशुद्धलोकानां स महाशत्रुः ।
तस्मात्तेषां सकाशे बलरहितो मा वात्सीः ॥ ] ગાથાર્થઃ જે શુદ્ધ ગુરુઓને સેવે છે તે અશુદ્ધલોકોનો મહાશત્રુ છે. તેથી તેઓની પાસે
બળરહિત તું ન રહીશ. शुद्धगुरून्, अशुद्धलोकानां मिथ्यात्विनामलिङ्गिनां स महाशत्रुवि । तस्मात् तेषां सकाशे स्वजनबलादिरहितो मा वसेः । ते ह्यबलं ते परिभवेयुरिति ॥ ४८ ॥
ભાવાર્થ જે ભવ્યજીવ શુદ્ધગુરુઓને સેવે છે તે મિથ્યાત્વી અર્થાતુ માત્ર વેષધારી અશુદ્ધલોકોનો મહાશત્રુ છે. તેથી તેઓની પાસે સ્વજનબલાદિથી રહિત તું ન રહે. તેઓ નિર્બળ એવા તેનો પરાભવ કરે છે.
समयविऊ असमत्था सुसमत्था जत्थ जिणमए अविऊ । तत्थ न वढइ धम्मो पराभवं लहह गुणरागी ॥ ४९ ॥ [ समयविदोऽसमर्थाः सुसमर्था यत्र जिनमतेऽविदः ।
तत्र न वर्धते धर्मः पराभवं लभते गुणरागी ॥ ] ગાથાર્થઃ જ્યાં શાસ્ત્રના જ્ઞાતા હોય તે અસમર્થ હોય, અને જે સુસમર્થ હોય તે
જિનમતના જ્ઞાતા ન હોય તે ક્ષેત્રમાં ધર્મ વધતો નથી. પરંતુ ગુણાનુરાગી
આત્મા પણ પરાભવ પામે છે. समयविदोऽसमर्थाः क्वचित् क्षेत्रकालादिमहिम्ना, सुसमर्था यत्र जिनमतस्याविदोऽज्ञाः । तत्र क्षेत्रादौ न वर्धते धर्मः किन्तु पराभवं लभते गुणरागी 'तिष्ठन्' इति शेषः ॥ ४९ ।।
ભાવાર્થઃ ક્યાંક ક્ષેત્રકાલાદિના પ્રભાવથી આગમના જ્ઞાતા, અસમર્થ હોય, તથા જ્યાં સુસમર્થ હોય તે જિનમતના જ્ઞાતા ન હોય, તે ક્ષેત્રાદિમાં ધર્મ તો વૃદ્ધિ પામતો નથી, પરંતુ ત્યાં રહેતો ગુણનો રાગી આત્માય પરાભવ પામે છે.
जं न कड अइभावं अमग्गसेवी समत्थओ धम्मे। .
ता लढें, अह कुज्जा ता पीडङ सुद्धधम्मत्थी ॥ ५० ॥ [ यत्र करोत्यतिभावममार्गसेवी समर्थको धर्मे ।
तल्लष्टं, अथ कुर्यात्तदा पीडयति शुद्धधर्मार्थिनः ॥ ] ગાથાર્થ : અમાર્ગને સેવનારો સમર્થક સાધુ ધર્મમાં અતિભાવને કરતો નથી તે સારું
છે. જો કરે તો શુદ્ધધર્મનાં અર્થીઓને પીડે.
