Satthisay Payaranam

Author(s): Jaydarshanvijay
Publisher: Jinagna Prakashan

Page 56

सट्ठिसयपयरणं। ભાવાર્થ ઃ આજ્ઞારહિતપણે, સ્વબુદ્ધિની કલ્પનાથી, ક્રોધાદિપૂર્વક અને આત્મપ્રશંસાને માટે ધર્મને સેવનારાઓની પ્રશંસા તો થતી નથી ને ધર્મ પણ થતો નથી.
इयरजणसंसणाए हिट्ठा उस्सुत्तभासणे न भयं ।
ही ही ! ताण नराणं दुहाइं जइ मुणइ जिणनाहो ॥ ५६ ॥ [ इतरजनशंसनया हृष्टा उत्सूत्रभाषणे न भयम् ।
ही ही ! तेषां नराणां दुःखानि यदि जानाति जिननाथः ॥ ] ગાથાર્થ ઃ ઈતરલોકોની પ્રશંસા વડે જે હર્ષ પામેલા છે ઉસૂત્રભાષણમાં જેને ભય નથી
તે મનુષ્યોના દુઃખોને જ જાણે તો તે જિનનાથ જ જાણે છે. धर्मबाह्यजनशंसनया हृष्टा ये, उत्सूत्रभाषिते च न भयं येषाम्, ही ही तेषां नराणां दुःखानि यदि जानाति तर्हि जिननाथ एव ॥ ५६ ॥ ભાવાર્થઃ ઉપર મુજબ
उस्सुत्तभासगाणं बोहीनासो अणंतसंसारो ।। पाणच्चएवि धीरा उस्सुत्तं ताण भासंति ॥ ५७ ॥ [ उत्सूत्रभाषकाणां बोधिनाशोऽनन्तसंसारः ।
प्राणत्ययेऽपि धीरा उत्सूत्रं तस्मान्न भाषन्ते ॥ ] ગાથાર્થ : ઉસૂત્ર બોલનારાઓને બોધિનો નાશ અને અનન્ત સંસારની પ્રાપ્તિ થાય
છે તેથી ધીરપુરુષો પ્રાણના ભોગે પણ ઉત્સુત્ર બોલતા નથી. उत्सूत्रभाषकानां (? णां) बोधिनाशः प्रेत्य जिनधर्माप्राप्तिः, अनन्तसंसारश्च । तस्मात् प्राणत्ययेऽपि धीरा उत्सूत्रं न भाषन्ते, कालिकाचार्यवत् ॥ ५७ ॥
ભાવાર્થ ઉસૂત્ર બોલનારાઓને બોધિનો નાશ અને અનન્ત સંસારની પ્રાપ્તિ થાય છે તેથી ધીરપુરષો પ્રાણના ભોગે પણ ઉત્સુત્ર બોલતા નથી. કાલિકાચાર્યની જેમ.
मुद्धाण रंजणत्थं अविहिपसंसं कयावि न करिज्जा ।
किं कुलवहुणो कत्थवि थुणंति वेसाण चरियाई ? ॥ ५८ ॥ [ मुग्धानां रञ्जनार्थमविधिप्रशंसां कदापि न कुर्यात् ।
किं कुलवध्वः क्वापि स्तुवन्ति वेश्यानां चरितानि ? ॥ ] ગાથાર્થ : મુગ્ધ જીવોને ખુશ કરવા માટે અવિધિની પ્રશંસા ક્યારેય કરવી જોઈએ
નહિ. શું કુલવધૂઓ ક્યાંય પણ વેશ્યાના ચરિતોને સ્તવે છે? मुग्धानां रञ्जनार्थे प्रीतयेऽविधिप्रशंसां कदापि न कुर्यात् । किं कुलवध्वः कुत्रापि देशकालादौ स्तुवन्ति वेश्याचरितानि ?, अपि तु न, तत्स्तुतौ तासां सकलङ्कत्वप्रसङ्गात् ॥ ५८ ॥