Satthisay Payaranam

Author(s): Jaydarshanvijay
Publisher: Jinagna Prakashan

Page 54

सट्ठिसयपयरणं । यद् न करोत्यतिभावमतिश्रद्धामुन्मार्गप्ररूपकः । किं० । समर्थको धर्मे । तल्लष्टम्, अयोग्यत्वात्तस्य । अथ कुर्यात्, तर्हि पीडयति शुद्ध धर्मार्थिनः ॥ ५० ॥
ભાવાર્થઃ ઉન્માર્ગની પ્રરૂપણા કરનારો સમર્થ સાધુ જે ધર્મમાં અતિશ્રદ્ધા કરતો નથી તે પુષ્ટ છે. કેમકે તે અયોગ્ય છે. જો કરે, તો શુદ્ધ ધર્મના અર્થીઓને પીડે.
जइ सव्वसावयाणं एगच्चं जं तु मिच्छवायम्मि ।
धम्मत्थियाण सुंदर ! ता कह णु पराभवं कुज्जा ? ॥ ५१ ॥ [ यदि सर्वश्रावकाणामेकत्वं यत्तु मिथ्यावादे ।
धर्मार्थिनां सुन्दर ! तदा कथं नु पराभवं कुर्यात् ? ॥ ] ગાથાર્થઃ મિથ્યાવાદમાં સર્વશ્રાવકોનું એકત્વ જે થાય છે તેવું જો ધર્માર્થીઓને
ધર્મવાદમાં એક્વ થાય તો તે સુંદર ! કઈ રીતે તેનો કોઈ પરાભવ કરે? 'यदि' अग्रे योजयिष्यते, सर्वश्राद्धानामेकत्वमेकीभावो यत्तु यत्पुनर्मिथ्यावादः 'अत्र चैत्ये वयमेव स्तोत्रारत्रिकाद्यधिकारिणः, अस्मासु सत्सु कथमभूतपूर्वः सुविहितप्रवेशोत्सवः' इत्यादिरूपो वर्तते, तदेकत्वं यदि धर्मार्थिनां धर्मविवादे भवति, भोः सुन्दर ! 'ता' तर्हि कथं केन प्रकारेण 'नु' वितर्के पराभवं धर्मार्थिनां मिथ्यात्वलोकः कुर्यात् ? ॥ ५१ ॥
ભાવાર્થ: “આ ચૈત્યમાં અમે જ સ્તોત્ર આરતી આદિ કરવાના અધિકારી છીએ. અમે હોતે છતે અભૂતપૂર્વ એવો સુવિહિતોના પ્રવેશનો ઉત્સવ કઈ રીતે હોઈ શકે? ઈત્યાદિ મિથ્યાવાદમાં સર્વશ્રાવકોનો જે એકીભાવ વર્તે છે. તે એકત્વ જો ધર્મનાં અર્થીઓને ધર્મના વિવાદમાં થાય તો તે સુંદર ! ધર્માર્થીઓનો પરાભવ મિથ્યાત્વીલોક 5 ते ऽरी श3 ??
तं जयइ पुरिसरयणं सुगुणड्ढे हेमगिरिवरमहग्धं ।
जस्सासयम्मि सेवइ सुविहिरओ सुद्धजिणधम्मं ॥ ५२ ॥ [ तज्जयति पुरुषरत्नं सुगुणाढ्यं हेमगिरिवरमहाघम् ।
यस्याश्रये सेवते सुविधिरतः शुद्धजिनधर्मम् ॥ ] ગાથાર્થ: સગુણોથી આર્યો અને મેરૂપર્વતની જેમ મહામૂલ્યવાન તે પુરુષરત્ન જય
પામે છે કે જેના આશ્રયમાં સમ્યવિધિમાં રત બનેલો આત્મા શુદ્ધ
જિનધર્મને સેવે છે. जयति पुरुषरत्नमौदार्यधैर्यादिसुगुणाढ्यम, अत एव मेरुवन्महामूल्यम्। यस्याधारे सेवते सुविधिरतो विधिना धर्मकरणनिष्ठो जनः शुद्धजिनधर्मम् ॥ ५२ ॥
ભાવાર્થઃ ઔદાર્ય વૈર્યાદિગુણોથી ભરેલું અને તેથી જ મેરૂની જેમ મહામૂલ્ય એવું તે પુરુષરત્ન જય પામે છે કે જેના આશ્રમમાં રહેલ વિધિપૂર્વક ધર્મ કરવાની નિષ્ઠાવાળા આત્માઓ શુદ્ધજિલંધર્મને સેવે છે.