________________
सट्ठियपयरणं ।
ભાવાર્થ : મુગ્ધ ભોળા જીવોની પ્રીતિને માટે અવિધિની પ્રશંસા ક્યારેય ન કરવી. શું કુલવાન સ્ત્રીઓ કોઈ પણ દેશમાં કે કાળે વેશ્યાના ચરિત્રની સ્તુતિ કરે ? ન જ કરે. જો કરે તો પોતે કલંકિત ગણાય.
३०
जिणआणाभंगभयं भवसयभीयाण होइ जीवाणं । भवसयअभीस्याणं जिणआणाभंजणं कीडा ॥ ५९ ॥
[ जिनाज्ञाभङ्गभयं भवशतभीतानां भवति जीवानाम् । भवशताभीरुकाणां जिनाज्ञाभञ्जनं क्रीडा ॥ ]
ગાથાર્થ : સેંકડો ભવોથી ભય પામેલા જીવોને જિનાજ્ઞાના ભંગનો ભય થાય. સેંકડો ભવોથી ભય નહિ પામેલા જીવોને જિનાજ્ઞાભંગ રમત જેવું છે. अर्हदाज्ञाभङ्गभयं भवशतभीतानां जायते जीवानाम् । भवशताभीरूणां जिनाज्ञाभञ्जनं क्रीडेव, यथा मल्लादीनां मुष्टिप्रहाररूपं दुःखमपि क्रीडा भवति ॥ ५९ ॥
ભાવાર્થ : અનેક ભવોથી ગભરાયેલા જીવોને જિનેશ્વરની આજ્ઞાનો ભંગ કરવામાં ભય લાગે છે. અનેક ભવોનો ભય જેને લાગ્યો નથી તે જીવોને તો જિનાજ્ઞાનો ભંગ કરવો તે રમતમાત્ર રૂપ છે. જેમ મલ્લ વગેરેને મુષ્ટિપ્રહારરૂપ દુઃખ પણ ક્રીડારૂપ બને છે તેમ.
को असुयाणं दोसो जं सुयसहियाण चेयणा नट्ठा । धिद्धी ! कम्माण जओ जिणोवि लद्धो अलद्धति ॥ ६० ॥
[ कोऽश्रुतानां दोषो यत् श्रुतसहितानां चेतना नष्टा । धिग् धिक् ! कर्माणि यतो जिनोऽपि लब्धोऽलब्ध इति ॥ ]
ગાથાર્થ : જો શ્રુતસહિત જીવોની ચેતના પણ નષ્ટ થઈ ગઈ છે તો અશ્રુતોનો તો કયો દોષ ? કર્મોને ધિક્કાર થાઓ કે જેથી પ્રાપ્ત થયેલ પણ જિન, અપ્રાપ્ત જેવા થાય છે.
कोऽश्रुतानां दोषो दूषणम् ? यत् सुश्रुतानामपि चेतना बुद्धिर्नष्टा । धिग् धिक् ‘कर्मणाम्’ इति द्वितीयार्थे षष्ठी, तेन कर्माणि । यतः कर्ममाहात्म्याज्जमाल्यादीनामिवोत्सूत्रोक्तेर्जिनोऽर्हल्लધોડયા— વ || ૬૦ ||
ભાવાર્થ : જો સુશ્રુત - બહુજ્ઞાનવાળા પણ લોકોની બુદ્ધિ નાશ પામી ગઈ છે તો અશ્રુતોનો તો શો દોષ? કર્મોને ધિક્કાર થાઓ કે જે કર્મનાં માહાત્મ્યથી જમાલી વગેરેને ઉત્સૂત્રવચનનું ઉચ્ચારણ થવાથી જાણે પ્રાપ્ત થયેલા એવા પણ અરિહંત અપ્રાપ્ત જેમ બને.
