Satthisay Payaranam

Author(s): Jaydarshanvijay
Publisher: Jinagna Prakashan

Page 44

१७
सट्ठिसयपयरणं। गुरुणो भट्टा जाया सड्ढे थुणिऊण लिंति दाणाई ।
दुन्निवि अमुणियसारा दूसमसमयम्मि बुडंति ॥ ३१ ॥ [ गुरवो भट्टा जाताः श्राद्धान् स्तुत्वा लान्ति दानानि ।
द्वावप्यज्ञातसारा दुःषमासमये ब्रुडन्ति ॥ ] ગાથાર્થઃ શ્રાવકોની સ્તુતિ કરીને, તેમની પાસેથી દાન ગ્રહણ કરે છે તે ગુરુઓ ભટ્ટ
થઈ ગયા છે. સારને નહિ જાણનારા બંનેય (ગુરુને શ્રાવક) દુઃષમાકાળમાં
उसे छे. गुरवो लिङ्गोपजीविनः, भट्टा बन्दिन इव जाताः, श्राद्धान् श्रावक-नाम्नः 'त्वं त्यागी, त्वं भोगी, त्वत्पूर्वजा अपि दानशौण्डाः' इत्यादिना स्तुत्वा लान्ति गृह्णन्ति दानानि पिण्डशय्यावस्त्रपात्रादिदेयद्रव्याणि । उपलक्षणत्वाद् नैमित्तिका इव निमित्तं मन्त्रतन्त्रादि प्रयुज्य दानानि लान्ति । ददाना अपि ह्येते 'अहो !' एते अस्मत्कीर्ति कुर्वते, निमित्तादिना चोपकुर्वते' इति विचार्य यथेप्सितं ददते, न मुधिकया। ततो द्वावपि गुरुश्रावको "'गिहिणो वेयावडियं न कुज्जा" इति, तथा "निक्खत्तं सुमिणं जोगं" इति, तथा "रेपासत्थाई वंदमाणस्स" इत्येवंविधं परमार्थमजानानौ दुःषमासमायां ब्रुडन्ति 'भवाम्बुधौ' इति शेषः ॥ ३१ ॥
ભાવાર્થ લિંગમાત્રથી જીવનારા ગુરુઓ ભટ્ટ જેવા બન્યા. શ્રાવકોની “તું ત્યાગી છે, તું ભોગી છે, તારા પૂર્વજો પણ દાનવીર હતા ઈત્યાદિ વચનો દ્વારા સ્તુતિ કરીને પિ૭ - શયા - વસ્ત્ર - પાત્રાદિ દેવા યોગ્ય દ્રવ્યોનું ગ્રહણ કરે છે, નૈમિત્તિકોની જેમ નિમિત્ત, મંત્ર, તંત્રાદિનો પ્રયોગ કરીને દાન લે છે અને આપનારા શ્રાવકો પણ "हो ! मा अमारीत ॥छे. निमित्त 43 समा२। ५२ ७५४२ ४३ छ" એમ વિચારીને યથેચ્છિત દાન આપે છે. તેથી તે બંનેય ગુર-શ્રાવક પરમાર્થને નહિ જાણતાં પંચમકાળમાં ભવસમુદ્રમાં ડૂબે છે.
मिच्छपवाहे रत्तो लोओ परमत्थजाणओ थोवो ।
गुरुणो गारवरसिया सुद्धं धम्मं निगृहति ॥ ३२ ॥ [ मिथ्याप्रवाहे रक्तो लोकः परमार्थज्ञायकः स्तोकः ।
गुरवो गारवरसिकाः शुद्धं धर्मं निगृहन्ति ॥ ] ગાથાર્થઃ મિથ્યાપ્રવાહમાં રક્ત લોક છે તેમાં પરમાર્થને જાણનાર લોક થોડો છે.
ગારવમાં રસિક ગુરુઓ શુદ્ધ ધર્મને છૂપાવે છે. १. गृहिणो वैयावृत्त्यं न कुर्यात् । २. नक्षत्रं स्वप्नं योगं । ३.. पार्श्वस्थादीन् वन्दमानस्य ।