________________
सट्ठिसयपयरणं।
१९ ભાવાર્થ ચિત્તની શુદ્ધિવાળા જિનાજ્ઞામાં રત એવા સાધુઓ કેટલાક પાપીઓને શિરઃ શૂળરૂપે લાગે છે અને જેઓને તે શુદ્ધ સાધુઓ શિરઃ શૂળ છે તેવા પ્રકારના પણ, કેટલાક મૂઢ લોકોના ગુરુ બની ગયેલા છે. શુદ્ધસ્વરૂપના દ્વેષી એવા તેઓની પાસેથી દેવાદિસ્વરૂપનું જ્ઞાન કેવી રીતે થાય?
हाहा ! गुस्अअकज्जं सामी नहु अत्थि कस्स पुक्करिमो ? ।
कह जिणवयणं कह सुगुस्सावया कह इय अकज्जं ? ॥ ३५ ॥ [ हाहा ! गुर्वकार्य स्वामी नैवास्ति कस्य पूत्कर्मः ? ।
कथं जिनवचनं कथं सुगुरुश्रावकाः कथमित्यकार्यम् ? ॥ ] थार्थ : Clel ! मा भोटुंभाछ, स्वामी नथी, ओनी मागणपोt२ रीमे ?
ક્યાં જિનવચન, ક્યાં સુગુરુ અને સુશ્રાવકો અને ક્યાં આ કાર્ય?? 'हाहा' इति खेदे गुरुकमकर्तव्यं यदेवंविधा अपि गुरुत्वेनाङ्गीक्रियन्ते । स्वामी राजा 'नहु' नैवास्ति, ततः कस्याग्रे पूत्कुर्महे कार्यमकार्यमिति ? । तद्भिया हि ते स्वयं निवर्तन्ते. स वा हठाद् निवर्तयति तान् । तदभावे तदनर्थकमेव । कुतः ? । 'कह' इति कुत्र जिनवचनम्, कुत्र सुगुरुश्रावकाः, कुत्र चेदमकार्यं कुगुर्वङ्गीकाररूपम् ? ॥ ३५ ॥
ભાવાર્થ (ગ્રંથકાર આ પરિસ્થિતિ જોઈને પોતાના હૈયાની વેદના ઠાલવતા કહે છે.) હા હા ! આ ખરેખર બહુ મોટું અકર્તવ્ય છે કે આવા પ્રકારના લોકો પણ મૂઢો વડે ગુરુ પણે સ્વીકારાય છે. હમણાં કોઈ રાજા નથી, તેથી કોની આગળ “આ કાર્ય ને આ અકાર્ય છે' એવો પોકાર કરીએ? જે સ્વામી પાસે પોકાર કરે તો તેના ભયથી તેઓ સ્વયં અટકે અથવા તો તે સ્વામી તેઓને બલાત્કારે અટકાવે. પણ સ્વામીનાં અભાવમાં તે પોકાર કરવો પણ અનર્થક જ છે. ક્યાં જિનેશ્વરનું વચન? ક્યાં સુગુરુ શ્રાવકો ? અને ક્યાં આ કુગુરુના સ્વીકારરૂપ અકાર્ય ?
सप्पे दिढे नासइ लोओ नहु किंपि कोइ अक्खेइ ।
जो चयइ कुगुस्सप्पं हा ! मूढा भणइ तं दुटुं ॥ ३६ ॥ [ सर्प दृष्टे नश्यति लोको नैव किमपि कोऽप्याख्याति ।
__ यस्त्यजति कुगुरुसर्प हा ! मूढा भणन्ति तं दुष्टम् ॥ ] ગાથાર્થઃ સર્પ દેખાય છતે લોક નાસે છે કોઈ કાંઈપણ બોલતા નથી. જે કુગુરુરૂપ
| સર્પને તજે છે તેને મૂઢ લોકો દુષ્ટ કહે છે ખેદની વાત છે.
सर्प दृष्टे नश्यति लोकः, नैव कोऽपि दुर्मुखोऽपि किमपि 'कातरोऽयम्' इत्यादि किञ्चिदप्याख्याति तस्य । यश्च लघुकर्मा ज्ञाततत्त्वः सन् परिहरति कुगुरुसर्पम्, हा ! मूढाः गुरुमोहिता भणन्ति तं त्यागिनं दोषवन्तम्, 'किलानेन स्ववंशागता गुरवो मुक्ताः' इति निन्दन्तीत्यर्थः ॥ ३६ ॥
