________________
નમસ્કાર–મહામંત્રની સર્વશ્રેષ્ઠ
ઉપાદેયતા.
કેઈપણ વસ્તુની ઉપાદેયતા તેના ફળ ઉપર અવ– લબેલી છે, જેનું ફળ સર્વશ્રેષ્ઠ તેને વિષે બુદ્ધિમાન પુરૂષની પ્રવૃત્તિ સર્વથી અધિક; એ નિયમ સર્વ ક્ષેત્રોમાં એક સરખે પ્રવર્તી રહ્યો છે, પછી તે ક્ષેત્ર ધાર્મિક હે કે સાંસારિક જેનાથી ઉભયલોકનું કલ્યાણ સિદ્ધ થાય તે ધાર્મિક ક્ષેત્ર કહેવાય છે, જેનાથી કેવળ આ લેકના સુખની સિદ્ધિ થાય તે ક્ષેત્ર સાંસારિક છે. આલોકનાં સઘળાં પ્રયોજનાની સિદ્ધિને ઉપાય મુખ્યત્વે ધન છે, તેથી ધન પાર્જન માટે સંસારીઓની પ્રવૃત્તિ વિશેષ ઝુકેલી રહે છે, જેને આ લેક સાથે પરલેકના પ્રયજનની સિદ્ધિને પણ હેતુ રહેલ હોય છે, તેઓ ધનાજન સાથે ધર્મોપાર્જન માટે પણ સતત પ્રયત્નશીલ રહે છે. ધનને અથી જેમ સઘળા પ્રકારના ધનમાં રત્નને મુખ્ય સ્થાન આપે છે; કારણ કે તેનું મૂલ્ય અધિક ઉપજે છે અને બેજ ઓછો રહે છે, તેમ ધર્મને અથી બુદ્ધિમાન મનુષ્ય પણ હંમેશાં અલ્પબેજ અને મહામૂલ્યવાળી વસ્તુને જ વધારે ઝંખે છે. શ્રી નમસ્કાર મહામંત્રને શાસ્ત્રકારોએ
