________________
મહામંત્રની સર્વશ્રેષ્ઠ ઉપાદેયતા]
૪૩ સમયે કૃતધરેને પણ અન્ય સઘળા મૃતનું અવલંબન છોડીને એક નવકારનું જ અવલંબન લેવા માટે શાસ્ત્રકારનું ફરમાન છે, ઘર સળગે ત્યારે ઘરને સ્વામી શેષ વસ્તુને છેડીને આપત્તિ નિવારણ માટે સમર્થ એવા એક મહારત્નને જ ગ્રહણ કરે, અથવા રણસંકટ વખતે સમર્થ સુભટ પણ જેમ શેષ શાને છેડીને એક અમેઘ શસ્ત્રને જ ગ્રહણ કરે તેમ અંત સમયે મહારત્ન સમાન અથવા કષ્ટ સમયે અમોઘ શસ્ત્ર સમાન એક શ્રી નવકારને જ ગ્રહણ કરવાનું શાસ્ત્ર વચન છે, કારણ કે તેનો બોજ ઓછો છે અને મૂલ્ય ઘણું છે. બેજ છે એ રીતે છે કે તેને અક્ષરો માત્ર અડસઠ જ છે. મૂલ્ય અધિક એ કારણે છે કે તે ધર્મ વૃક્ષના મૂળને સીંચે છે, ધર્મ પ્રાસાદના પાયા તરીકેનું કાર્ય કરે છે, ધર્મપુરમાં પ્રવેશ કરવાના દ્વાર રૂપ બની રહે છે અને ધર્મરત્નના સંગ્રહ માટે પરમ નિધાનની ગરજ સારે છે. તેમાં પણ કારણ એ છે કે તે સર્વ જગતમાં ઉત્તમ એવા ધર્મને સાધી ગયેલા, સાધી રહેલા, અને ભવિષ્યમાં સાધી જનારા સર્વ શ્રેષ્ઠ પુરૂષને પ્રણામ રૂપ છે, તેઓ પ્રત્યે હાર્દિકે વિનયરૂપ છે, ભાવ પૂર્વક તેઓના સત્ય ગુણના સમુત્કીર્તન સ્વરૂપ છે અને તેથી યથેચ્છ ફળને સાધી આપનાર છે, આ એકડાને સિદ્ધ કર્યા વિના જેઓ ધર્મના અન્ય અનુષ્ઠાન વડે યથેચ્છ ફળની આશા સેવે છે તેઓ બારાક્ષરી ભણ્યા વિના જ સકળ સિદ્ધાન્તના પારગામી થવાની મિથ્યા આશા સેવનારા છે. નવકાર એ ધર્મ ગણિતને એકડે છે, અથવા ધર્મ સાહિત્યની બારાક્ષરી છે.
