________________
૫૦.
[પરમેષ્ઠિ-નમસ્કાર સામગ્રીને ઉપયોગ કરવાથી એવું શુભાનુબંધી પુણ્ય બંધાય છે કે જન્માંતરમાં તેને ઉત્તમકુળ, સુદેવ-ગુરૂ-ધર્મને ચોગ અનાયાસે મળે છે, રૂચે છે, પાળવાનું સામર્થ્ય પ્રગટે છે. અને વર્તમાનમાં જે ઓછાશ હતી તે ઓછાશ ટળી જાય એવી સામગ્રી અને સંજોગે તેને પ્રાપ્ત થઈ જાય છે. આ કરાવવારૂપ ધર્મનું ફળ થયું. માત્ર કરવાથી અને કરાવવાથી પણ ધર્મના અંતને પહોંચી શકાય તેમ નથી, પણ ત્રીજે પ્રકાર જે અનમેદનાને છે તે પ્રકાર દ્વારા જ ચિત્તને સંતોષ થાય તેવી આરાધના થઈ શકે છે. કરવામાં શક્તિ મુજબ જ બને છે, કરાવવામાં જે કે અનેકને કરાવી શકાય છે તે પણ તેમાં હદ છે, એ બધું કર્યું – કરાવ્યું ભેગું કરવામાં આવે તે પણ અનુમોદનારૂપ ધર્મની સામે સાગરની સામે એક બિંદુ તુલ્ય પણ ન થાય. કારણ કે અનમેદનામાં દેશ, કાળ, કે દ્રવ્યને કઈ પ્રતિબંધ નથી. અનુ મેદના વર્તમાનમાં આપણે આજુબાજુ થતા ધર્મની થઈ શકે, તેમ ભૂતકાળમાં બીજાઓએ આચરેલા ધર્મની પણ થઈ શકે. પરિપૂર્ણ ધર્મ જેમણે આચર્યો છે તેઓની પણ થઈ શકે અને આ ભરતક્ષેત્ર સિવાયના મહાવિદેહ આદિ ક્ષેત્રોમાં વિચરતા વર્તમાન તીર્થકરના ધર્મની પણ થઈ શકે. ટુંકમાં સર્વકાળમાં અને સર્વ ક્ષેત્રમાં થએલા થતા અને થનારા ધર્મની આરાધના માટે અનુમોદના સ્વરૂપ ધર્મની આરાધના સિવાય બીજો ઉપાય નથી. કાળની આદિ નથી, અનાદિ કાળથી સર્વ ક્ષેત્રમાં ધર્મ આરાધાને આવ્યો છે, તેમાં પરિપૂર્ણ ધર્મ સાધનારા પણ અનંત
