________________
૧૧૦
[પર્મેષ્ટિ નમસ્કાર
સર્જાય છે તે સર્વલેાક પ્રસિદ્ધ છે, કિન્તુ પ્રશસ્ત વિષયના ધ્યાનથી સર્જાતી અ પર પરાના પ્રત્યક્ષ અનુભવ બહુ થાડાને થાય છે. એની પાછળ અનેક કારણેા છે, તેમાં મુખ્ય કારણુ અભ્યાસના અભાવ છે. અભ્યાસથી જ દરેક વસ્તુ સિદ્ધ થાય છે. પ્રશસ્ત વિષયેાના ધ્યાનના અભ્યાસ કોઈ વિરલ આત્મા જ કરે છે, પરંતુ જે કાઇ કરે છે તેને તેનું ફળ અવશ્ય મળે છે.
શાસ્ત્રોમાં દ્રવ્યઆવશ્યકને ભાવઆવશ્યક અનાવવા માટે જે ક્રમ કહ્યો છે તે ક્રમ મુજબ અભ્યાસ કરવામાં આવે તે દ્રશ્યનમસ્કારને પણ ભાવનમસ્કાર બનાવી શકાય છે. શ્રીઅનુયાગદ્વારસૂત્રમાં એ ક્રમ કહ્યો છે કે
“સે સમળે વા૦ સમળી ના તત્તિ, તમળે, તત્ત્વે, તાભિ, તત્તિવ્યવસાળે, ડ્રોવો, તબિરો, तब्भावणाभाविए, अन्नत्थ कत्थइ मणं अकरेमाणे, उभओकालं आवस्सयं करेंति"
અ -સાધુ, સાધ્વી, શ્રાવક અથવા શ્રાવિકા, ઉભયકાળ આવશ્યકને કરે, તે કેવી રીતે ?
"
‘તત્ ચિત્તથી’=અહીં ‘ચિત્ત’ શબ્દ સામાન્ય ઉપયાગના અમાં છે, અંગ્રેજીમાં તેને Attention ’(એટેન્શન) કહી શકાય. તત્ મનથી ’=અહી' ‘મન' શબ્દ વિશેષ ઉપચાગના અર્થ માં છે, અંગ્રેજીમાં તેને ‘Interest' (ઇન્ટરેસ્ટ) કહી શકાય. તત્ àશ્યાથી—અહીં ‘લેશ્યા' શબ્દ ઉપયાગ વિશુદ્ધિના અથમાં છે, અંગ્રેજીમાં તેને Desire (ડીસાયર) કહી શકાય.
