________________
सुसंहत-सोम : १५५ सुसंहत-सघन । सुसंहता सुश्लिष्टा निर्विचाला ।
(जंबूटी प ११४) सुसील-सुशील । सुसीला सुव्वया सग्गुणा समेरा।
(स्था ३/१३६) सूर-शूर । सूरे वीरे विक्कते।
(ज्ञा १/१/२६) सूरे ति वा वीरे ति वा सत्तिए त्ति वा एगट्ठा । (आच पृ ८३) सूरलेस्सा -आतप।
सूरलेस्सा इ वा आतवे इ य एगठे ।। (सूर्य १६/४) सेज्जा-बैठने तथा सोने में काम आने वाले आसन ।
सेज्जा खट्टा भिसी व त्ति, आसंदी पेढिक त्ति वा ।
महिसाहा सिला व त्ति, फलकी इट्टक त्ति वा ॥ (अंवि पृ ७२) सेत-श्वेत, शुभ्र ।
सेतं ति पंडरं व त्ति, विमलं णिम्मलं ति वा। सुद्धं ति वाति विसुद्धं ति, तधा वितिमिरं ति वा ॥ सप्पभं सुचिमं ।
(अंवि पृ ६०) सेसवती-शेषवती, (महावीर की दौहित्री)। सेसवती ति वा जसवती ति वा।
(आचूला ५/२४) सोऊण-सुनकर ।
सोऊण वा सोच्चाण वा एगट्ठा । (दशजिचू पृ ३२४) सोभंत-शोभित । ' सोभंत-रुइल-रमणिज्जं ।
(जीव ३/५६७) सोम-सौम्य । सोमे सुभगे पियदसणे सुरूवे ।
(ज्ञा १/५/३) १. देखें-परि०२
३. देखें-परि० २ २. देखें-परि० २
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org