Dharmratna Prakaran Part 02

Author(s): Jain Dharm Vidya Prasarak Sabha Palitana
Publisher: Jain Dharm Vidya Prasarak Sabha Palitana

Page 79

ધર્મ રત્ન પ્રકરણ,
क्षितशाठयस्य शठस्यापि दाने गुरोः शुद्धपरिणामत्वाददोष एव. नचैतत् स्वमनीषिकयोच्यते,
૭૮
यदुक्तं श्रावकज्ञसौ.
संतंमिवि परिणामे - गुरुमूलपवज्जंणंमि एस गुणो, दढया आणाकरणं - कम्मखओवसमवुट्टी य. इह अहिए फलभावे न होइ उभय लिमंथदोसो वि, तय भावंमिवि दुहवि-न मुसावाओ वि गुणभावा. लग्गहणओ श्रियतओ - जायइ काळेण असढभावस्स, इयरस्स न देयं चिय - सुद्धो छलिओ वि जड़ असतो. ३
कृतं विस्तरेण कथं गृह्णातीत्याह..
इत्वरं चतुर्मासादिप्रमित- मितरद्वा यावत्कथिकं वा कालं यावदर्यपरिज्ञानानंतर - तानी ति प्रस्तुतव्रतानि इति.
કારણે શાનું શપણું નહિ ઓળખાતાં ગુરૂ તેને વ્રત આપે, છતાં તે ગુરૂ નિર્દોષ ગણાશે, કેમકે ગુરૂના પરિણામ શુદ્ધજ છે. આ વાત અમે અમારી કલ્પનાથી નથી ખેલતા.
છે
જે માટે શ્રાવકપ્રજ્ઞપ્તિમાં કહ્યું છે કે, પરિણામ છતાં પણુ ગુરૂ પાસે લેવામાં એ ગુણુ છે કે, દ્રઢતા થાય છે, આજ્ઞારૂપે વધુ પળાય છે, અને કર્મના ક્ષયાપશમની વૃદ્ધિ થાય છે. [ ૧ ] એમ ઇહાં અધિક મૂળ થવાથી ખૂનેને નુકસાન થવાના દોષ રહેતા નથી, તે મજ પરિણામ ન હોય તોપણ ગુણુ થવાથી મૃષાવાદ લાંગતા નથી. ( ૨ ) તેથી તેના ગ્રહણુથી કાળે કરી અશઠ ભાવવાળાને તે પ્રાપ્ત થાય છે. ઇતર એટલે શાને તે આપવાજ નહિ, કદાચ ગુરૂ છળાઈ જાય તાપણુ તે અશઠ હાવાથી તેને દોષ નથી. ]:
વિસ્તારથી પત્યું, હવે કેમ લીએ તે કહે છે—પરિાન કર્યા બાદ ઇશ્વર કાળ સુધી એટલે ચતુમાસાદિકની હદ પાડીને, અથવા યાવથિક એટલે યાવજ્જીવ સુધી તે ત્રતા લીએ, એટલે તેણે વ્રત લેવાં.