________________
ધર્મ રત્ન પ્રકરણ,
क्षितशाठयस्य शठस्यापि दाने गुरोः शुद्धपरिणामत्वाददोष एव. नचैतत् स्वमनीषिकयोच्यते,
૭૮
यदुक्तं श्रावकज्ञसौ.
संतंमिवि परिणामे - गुरुमूलपवज्जंणंमि एस गुणो, दढया आणाकरणं - कम्मखओवसमवुट्टी य. इह अहिए फलभावे न होइ उभय लिमंथदोसो वि, तय भावंमिवि दुहवि-न मुसावाओ वि गुणभावा. लग्गहणओ श्रियतओ - जायइ काळेण असढभावस्स, इयरस्स न देयं चिय - सुद्धो छलिओ वि जड़ असतो. ३
कृतं विस्तरेण कथं गृह्णातीत्याह..
इत्वरं चतुर्मासादिप्रमित- मितरद्वा यावत्कथिकं वा कालं यावदर्यपरिज्ञानानंतर - तानी ति प्रस्तुतव्रतानि इति.
કારણે શાનું શપણું નહિ ઓળખાતાં ગુરૂ તેને વ્રત આપે, છતાં તે ગુરૂ નિર્દોષ ગણાશે, કેમકે ગુરૂના પરિણામ શુદ્ધજ છે. આ વાત અમે અમારી કલ્પનાથી નથી ખેલતા.
છે
જે માટે શ્રાવકપ્રજ્ઞપ્તિમાં કહ્યું છે કે, પરિણામ છતાં પણુ ગુરૂ પાસે લેવામાં એ ગુણુ છે કે, દ્રઢતા થાય છે, આજ્ઞારૂપે વધુ પળાય છે, અને કર્મના ક્ષયાપશમની વૃદ્ધિ થાય છે. [ ૧ ] એમ ઇહાં અધિક મૂળ થવાથી ખૂનેને નુકસાન થવાના દોષ રહેતા નથી, તે મજ પરિણામ ન હોય તોપણ ગુણુ થવાથી મૃષાવાદ લાંગતા નથી. ( ૨ ) તેથી તેના ગ્રહણુથી કાળે કરી અશઠ ભાવવાળાને તે પ્રાપ્ત થાય છે. ઇતર એટલે શાને તે આપવાજ નહિ, કદાચ ગુરૂ છળાઈ જાય તાપણુ તે અશઠ હાવાથી તેને દોષ નથી. ]:
વિસ્તારથી પત્યું, હવે કેમ લીએ તે કહે છે—પરિાન કર્યા બાદ ઇશ્વર કાળ સુધી એટલે ચતુમાસાદિકની હદ પાડીને, અથવા યાવથિક એટલે યાવજ્જીવ સુધી તે ત્રતા લીએ, એટલે તેણે વ્રત લેવાં.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
