________________
દૃષ્ટિએ નિહાળવા એ અન્યાયભર્યું છે. કાવ્યના ભાવોથી દર ક સાહિત્ય દષ્ટિથી નિખારવા અને તેમના રસમયભાવોને પ્રગટ કરવા - ;િ તે કાવ્ય પ્રત્યેનીન્યાયભરી દૃષ્ટિ છે. અસ્તુ
આ બધી રચના કોઈપણ મહાન કવિએ કરેલી અને આ | ગુજરાતી રચના પણ ઉચ્ચ કોટિના ભક્તરાજ શ્રી ચંદ્ર કરી છે. તો ત્યાં જ ીિ પોતાની બુદ્ધિની મર્યાદાને જાળવીને અને તેઓના ગુણોનું મહત્ત્વ સામે રાખીને અર્થ કરવામાં ખૂબ જ આનંદ આવ્યો
૪૯ કડીનું આ સુદીર્ઘ કાવ્યભિન્ન-ભિન્ન પ્રકારે દેવાધિદેવનાં રિ દર્શન કરાવે છે. અને તેથી વિશેષ વાત તો એ છે કેહર ચોથી પંક્તિમાં વિ ભક્ત કવિ પંચાંગભાવે વારંવાર વંદના કરે છે. અને વંદન તે વ્યક્તિ જ
માટે નથી કે પ્રદર્શનની ચીજ નથી, પરંતુ હૃદયનું અમૃત પીગળવાથી તે વારંવાર વંદનરૂપેટપકવા લાગે છે. અને આખા કાવ્યમાં ૪૯વાર પર કવિશ્રીએ પંચાંગભાવે વંદના કરીને જાણે વંદનનો એક ગિરિ જ લિ ઊભો કરી દીધો છે. અને આટલાં ઊચા પર્વતીય વંદનથી એ કહેવા
માંગે છે કે - હું જેને વારંવાર વંદન કરું છું તેની ઊંચાઈ કેટલી છે. તે સમજવાનું છે. એક કવિએ ગાયું છે કે
“જિનકી પ્રતિમા ઈતની સુંદરવોકિતના સુંદર હોગા....”
એ તો ઠીક જ છે પરંતુ આપણા અહીં કવિ જેના આટલા વંદનની ગણના આટલી ઊંચી છે, તો જેમને વાંદ્યા તેની ઊંચાઈ
કેટલી હશે? આમ ૪૯ વારનો વંદન ૪૯ કરોડ તો શું? અસંખ્ય કે ગુણોને ગાનારી વંદના છે.
આ “અરિહંત વંદના ગુજરાતીમાં પ્રગટ કરીને શ્રી ચંદ્રજીએ Eી જે પ્રયાસ કર્યો છે તે અભિનંદનીય છે. એટલું જ નહિ પરંતુ તે દ્વારા
આપણી માતૃભાષા ગુજરાતીમાં એક વિશેષ કાવ્યની વૃદ્ધિ થવાથી - ગુજરાત ગિરા પણ આંશિક રૂપે ધન્ય બની છે. કોઈપણ ભાષાનું | મહત્ત્વ બોલચાલ પૂરતું સીમિત નથી. જ્યાં સુધી કાવ્યોમાં ઉચ્ચ | કોટિના ગ્રંથોમાં ગુજરાતીનું જોમ પ્રગટ ન થાય અને કાવ્યસમૃદ્ધ
