________________
બાહ્ય પ્રકાશ મળવાથી ચમકે છે, જ્યારે દિવ્ય અલંકારો સ્વયં પ્રકાશક હોવાથી ચારે તરફ અદ્ભુત રોશની પાથરે અને મંગળમય ભાવો પણ ઉત્પન્ન કરે છે. આ બધા અલંકારો ફક્ત પ્રકાશક છે, એટલું જ નહિ પણ મંગળ તત્ત્વો પણ છે. પદાર્થમાં બે પ્રકારના ભાવો સુપ્રસિદ્ધ છે - જેમાં મંગલતત્ત્વો એ પદાર્થનો ઉત્તમ અંશ છે. પ્રભુને અર્પણ કરેલા આ બધા અલંકારો મહામાંગલિક તરીકે જીવોનું કલ્યાણ કરવામાં નિમિત્તભૂત બને છે, અને પ્રભુના શરીરનો સ્પર્શ પામી અલંકારો પણ ધન્ય બની ગયા છે. પ્રભુની ભક્તિ સાથે પ્રભુના અલંકારો પણ એટલા જ પૂજ્ય બની જાય છે અને આ અલંકારો પ્રભુની આત્યંતર શક્તિનો ઉદ્ઘોષ કરે છે. કર્ણસંપુટ એ દિવ્ય શ્રવણશક્તિ પ્રભુમાં છે. ત્રણ લોકનો ધ્વનિ તેઓ સ્વતઃ ઇન્દ્રિયાતીત ભાવોથી સાંભળી શકે છે. એ જ રીતે ગળાના હાર પ્રભુના કંઠમાં રહેલા આંતરિક દિવ્યવાણી રૂપી શબ્દોની અદ્ભુત શક્તિને પ્રગટ કરે છે. એ જ રીતે કરકમળમાં શોભતા કડા પ્રભુના શાસનના બે મુખ્ય સિદ્ધાંત સમ્યગદર્શન અને સમ્યફચારિત્રની સ્થાપના કરવા માટે આ કડા મનુષ્યની ચેતનાને જાગૃત કરે છે. બાહ્ય અલંકારો અનંત આત્યંતર અલંકારોની શક્તિના સૂચક છે. કવિશ્રીએ ત્રણે અલંકારોનો ઉલ્લેખ કરીને તેનો મહિમા સમજીને પુનઃ પુનઃ દેવાધિદેવને પંચાંગભાવે વાંદ્યા છે.
(૨૮ ૯
અરિહંત વંદનાવલી)
