Dwadash Parvkatha Sangraha

Author(s): Labdhimuni, Buddhisagar Gani
Publisher: Jinduttsuri Gyanbhandar

Page 39

द्वादशपर्वकथा-संग्रह ॥ ३४ ॥
जयपुरेऽभवत्पूर्व - देशस्थे नरवर्मकः । भूवो मदसेनाख्या, पिया तस्य पतिव्रता ||१२|| तस्याऽभून्मतिचन्द्राख्यो, मन्त्री तत्रैव चावसत् । मनोरथाऽभिधः श्रेष्ठी, तस्य पुत्रचतुष्टयम् ||१३|| तेषामुपर्यभूत्तस्य, रूपिणी होलिका सुता । पित्रा विवाहिता सास्या, दुष्कर्मणा पतिर्मृतः ||१४|| सा च सदा पितुर्गेहे तिष्ठति सुखपूर्वकम् । इतोऽभूद्धंगदेशेश-भुवनपाल भूपतिः || १५ || कामपाळाभिधः पुत्रोऽभूत्तस्याऽतीव रूपवान् । तां सोऽन्यदा गावक्षस्थां दृष्ट्वाऽभूत्कामपीडितः ||१६|| दृष्ट्वा तं होलिकाऽपि सा, कामार्त्ताऽभूत्तदा सुताम् । विलोक्य विषसादासौ, श्रेष्ठी गुप्तस्मरार्त्तिनीम् ॥ १७ ॥ satar पुरे चैका, हि परिव्राजिकाऽवसत् । द्विजकुलोद्भवा चण्ड-रुद्रभाण्डस्य पुत्रिका || १८ || भरडाचलभूतेथ, पत्नी दुण्ठेति नामतः । विख्याता साऽभवद्गुहा, भृतिकर्मादिकारिणी ||१९|| तथा क्षुधातुरा सा च, मिक्षार्थमभ्रमत्सदा । परं काभान्तरायेण, भिक्षां न लभते क्वचित् ॥ २०॥ ततचकार लोकेभ्यः, कोपं साथ मनोरथः । तां सत्कृत्यावदन्मान्तः !, पटूवों कुरु सुतां मम ||२१|| ततो रहसि सा पृष्टा, तयावदच्च होलिका । स्वाभिप्रायं ततः श्रुत्वा, परिव्राजिकयाsकथि || २२ || रविवारे त्वमागच्छेः सूर्यसद्मनि संगमम् । तस्याऽहं कारयिष्यामीत्युक्त्वा सा कुट्टिनी गता ||२३|| कामपालकुमारोऽपि तत्र सा होलिका पुनः । संकेतिते तपस्विन्या, स्थाने रविदिने ययौ ॥ २४ ॥ ततः सा विधिना सूर्य मूर्ति प्रपूज्य यावता । प्रतिचचाल तावत्ता-मालिलिङ्ग कुमारकः ||२५|| तदा तथा कुमारस्य, पृष्ठे दवा चपेटिकाम् । पूञ्चक्रेऽन्यनरस्पर्श, इह सत्या ममाऽजनि ||२६|| तच्छुद्ध्यर्थं करोम्यग्निप्रवेशं तत्पिता तदा । मरणाभिमुख स्त्री-पुत्री मानीतवान् गृहम् ||२७|| ततः फाल्गुनराकाया, रात्रौ पुनस्तपस्विनी । संगमं कारयामासो-चैर्दुराचारिणोस्तयोः ||२८|| स्वयं सा तद्गृहासनो-टजे प्रगाढ निद्रया । सुप्ताऽथ होलिकाकाम- पालाम्यां च विचारितम् ||२९||
होलिका पर्व- कथा
॥ ३४ ॥