________________
જીવનમાં ધર્મ
સાધુએ કહ્યું “શેઠ, જે, જે, હનિમણી વિ. ને પી એ તૂટે નહિ. પ્રતિજ્ઞા લેવી સહેલી છે, પણ પાળવી ઘણી કઠિન છે. પ્રતિજ્ઞા લેવામાં ઘણા સિંહ જેવા શૂરા બની જાય છે, પાળવામાં શિયાળ જેવાં કાયર..”
ના, ગુરુદેવ! ના. એવું નહિ બને. દેહના ટુકડા થશે તોય નિયમ નહિ તૂટે.” દઢતાનું તેજ આંખમાં લાવી શેઠે કહ્યું.
શેઠ આ મીઠી સ્મૃતિ લઈ, યાત્રા કરી પિતાને ગામ આવ્યા. એ જમાનામાં આવી યાત્રા કરી આવનારને કુટુંબી આખા ગામને આ ખુશાલીમાં જમણ આપતે. સો નેહપૂર્વક સહભેજન કરતા અને યાત્રાની પવિત્ર હવા આખા ગામમાં છવાઈ જતી. છે. આ શેઠને એક ભત્રીજો હતો. એણે પિતાના કાકાની આ સફળ યાત્રા નિમિત્તે ગામને ભેજન આપવાનો નિર્ણય કર્યો. પણ એણે જ્યારે કાકાના નિયમની વાત સાંભળી ત્યારે એને કુતૂહલ થયું. કાકા એક કલાક પણ કોધ વિના રહી શકે? કોઇ છોડે તે પછી એ કાકા શેના? આખું ગામ જાણે છે. ક્રોધ એટલે કાકા અને કાકા એટલે જ ક્રોધ. જેવું તે ખરે કે કાકા કેવી રીતે નિયમ પાળે છે? સૌની વચ્ચે કાંકાનું સ્વરૂપે પ્રગટ કરવું તે જ હું ખરે ભત્રીજે.
એણે આખા ગામમાં જમવાના નેતરાં ફેરવ્યાં, પણ પિતાના કાકાના ઘરને ટાળો કરાવ્યું. સાંજે સૌ થાળીવાડકે લઈ જમવા જવા લાગ્યા, ત્યારે શેઠ પણ જવાની તૈયારી કરવા લાગ્યા. શેઠાણી છે છેડાઈ ગયાઃ “ વગર નેતરે જમવા જતાં શરમાતા નથી ? કાળભૂખ્યાની જેમ આ ચાલ્યા.' | શેઠ તે પ્રેમની હવા લઈને આવ્યા હતા. એણે હસીને કહ્યું
તારી બુદ્ધિને પણ ધન્યવાદ છે. અરે, ઘરમાં તે વળી નેતરાં શાં ને નિમંત્રણ શાં? આપણે કયાં પારકાં છીએ ? આપણી
