________________
જીવનશિક્ષણ
૧૨૭ કાંઈક કરવું જોઈએ; તે જ સમાજ ઉત્કર્ષને માર્ગે આગળ વધે. એક તને પ્રકાશ બીજાને આપતા જવું કે જેથી એ
તની પરંપરા અખંડ રહે.
આજે હું જોઈ રહ્યો છું કે જ્ઞાતિમાં જ નહિ, સમાજ, દેશ કે રાજયમાં-જ્યાં જુઓ ત્યાં વૃધે યુવાનની અદાથી કામ કરી રહ્યા છે. જવાહરલાલજી અને વિનેબાજી યુવાનને શરમાવે એવા જુસ્સાથી આગળ વધી રહ્યા છે. યુવાનેએ એમાંથી પ્રોત્સાહન મેળવવું જોઈએ, એ જ રીતે જ્ઞાનની પરબમાંથી જેણે લાભ લીધે હોય તેણે આ કાર્યને આગળ વધારવા પોતાનો હિસ્સો આપતા આગળ વધવું જોઈએ. એનું નામ જ સાચે વારસો છે. સિંહ જોઈએ, ઘેટાં નહિ!
લેકો આજની કેળવણુને વિખેડે છે, વિદ્યાપીઠને ભાડે છે, પણ ખરી રીતે એ કેળવણી ખરાબ નથી, પણ એમાં પડેલા દૂષણોએ આ પરિસ્થિતિ ઊભી કરી છે. આ દૂષણને ટાળવા યુવાનોએ કમ્મર કસવી જોઈએ; સંસ્કાર અને સંયમનું હવામાન ઊભું કરવું જોઈએ.' . ચારિત્ર એ અમારું જીવન છે, આશા એ અમારા પ્રાણ છે અને જીવનની સ્વસ્થતા એ અમારું સર્વસ્વ છે, એમ જ્યારે વિદ્યાર્થીઓને લાગશે ત્યારે તે વખણશે અને આજે જે કેળવણી વડાય છે તે પ્રશંસાને પાત્ર બનશે.
* આટલા આટલા વર્ષોથી તમે આ પ્રવૃત્તિ ચલાવે છે; પણ પ્રથમ કક્ષાએ આવે એવા કેટલા તૈયાર થયા ? જેનું નામ આંગળીને ટેરવે આવતું હોય એ એક પણ તૈયાર ન થયું હોય તે વિચારવું ઘટે કે આપણે ત્યાં સિંહ તૈયાર થયા છે કે ઘેટાં?
