________________
જીવનમાં ધમ
પહેલા બેઠા, એ મારો ભૂલ તે ઠીક સુધારી.' એમ કહી એમણે પીરસવાનું કમ’ડલ હાથમાં લીધું.
૧૩
ભત્રીજાની આંખમાં આંસુ ધસી આવ્યાં. કાકાના ચરણામાં એ ઢળી પડયા. એમની પવિત્ર ચરણરજ લેતાં એણે કહ્યું: ‘કાકા ! આપે સાચી યાત્રા કરી. .આપ ક્રોધને શેત્રુ ંજી નદીના નિર્મળ નીરમાં ધેાઇ આવ્યા. આપ ત્યાંથી ક્ષમા અને પ્રેમનું અમૃત લઈને આન્યા. મને હતું કે કડવી તુંબડીને ગંગામાં સ્નાન કરાવવા માત્રથી એની કડવાશ ન જાય. પણ ના, મારી ભૂલ છે. પારસમણના સ્પ થાય તા લેખડ પણ સાનું થાય છે. આપને દર્શનના ખરાખર થયા છે. આપની આ પ્રેમયાત્રા ધન્ય છે. મને ક્ષમા આપે.’ જમનારાઓએ જ્યારે આ પ્રેમકથા સાંભળી ત્યારે તે એમના ભાજનની મીઠાશમાં કેઈ અપૂર્વાંતા આવી વસી. ચુના લાહીના પૈસા આવ્યા.
પ
શિયાળ વિચાર કરે છે: હવે મારે શું ખાવું? હાથ, કાન, આંખ, પગ બધાં જ અપવિત્ર છે, તે લાવ પેટ ખાઉં.' ત્યાં ચેગી મેલ્યાઃ
પેટ પણ ખાઈશ નહિ, કારણ કે,પેટ તે અન્યાયથી, અત્યા ચારથી મેળવેલા અનીતિના દ્રવ્યથી ભરેલું છે. આ પેટ ખાઈશ તે તારી બુદ્ધિ ભ્રષ્ટ થશે. પછી તું તારા જાતભાઈઆને મદદ નહિ કરે, જાતભાઈથી દૂર ભાગીશ; તું ખીજાઓની સાથે તે લુચ્ચાઈ કરે છે, પણ પછી તે તું જાતભાઈને, તારા કુટુંબને પણ નહિ છેડે, માટે આ અન્યાયના દ્રવ્યથી ભરેલુ પેટ ખાવું રહેવા દે.’ સાધુઓમાં દ્વેષનુ કારણ
અનીતિનું ખાય તે માણુસની પ્રકૃતિમાં વિકૃતિ આવે છે. એ સગાભાઇએ સાથે પણ કલડુ કરે, વંચના કરે. આજકાલ સાધુએ
