________________
૧૧૬
- આત્મજાગૃતિ અભય માટે જોઈએઃ અર્પણનું શૌર્ય, ધર્મભાવથી તરબોળ હદય, નિભય સત્યમિત વક્તવ્ય, અને હૈયાની ઉત્કટ ઉદારતાઆ ગુણો આવે ત્યારે માણસ દાતા બને છે. જેણે સાચા દાનને ઈતિહાસ સર્જ્યો છે, તે આવા ગુણવાળા હતા. એટલે જ આ સુભાષિતામાં કહેવામાં આવ્યું છે કે: આવા પ્રકારના દાતા હોય કે ન પણ હોય.! નહિ તે ભાવ વિના પૈસા વેરનાર દાતાઓની કયાં ખેટ છે? સામાન્ય રીતે ધન વાપરનારા ઘણા મળશે પણ આવા જગતકલ્યાણમાં રાચનારા, સોના ભલામાં ખુશ થનારા બહુ ઓછા હશે, જીવનશિલ્પીઓની ઈચ્છા આપણને સાચા અથમાં દાતા બનાવવાની છે. મારી નજર અત્યારે ઘડિયાળ પર જાય છે. એ કહે છે કે સમયની મયાંદા થઈ ગઈ છે. હવે હું મારા વિષયને વધારે ન લંબાવતાં એટલું જ કહીશ
સોનું કલ્યાણ થાઓ. સૌ એક બીજાના કલ્યાણમાં લાગી રહે. સૌના દેવ નષ્ટ થાઓ અને જીવ માત્ર સુખની દુનિયામાં સફર કરે. આ પવિત્ર ભાવનાની નૌકામાં આપણે આપણી જીવનચાત્રા વ્યતીત કરીએ એવી શુભેચ્છા.
