________________
વિશદાથ સહિત−શ્લાક ૭ લેાભત્યાગ
| ૨૧ ] આવે તે તેની સારી સરભરા થઈ શકે તેટલા માટે ૧૦૦ માસા તેા જોઇએ, આવી સારી સ્થિતિ થયા પછી તા કાઈ સારા લત્તામાં સુંદર ઘર લઇએ તેા તેના પ્રમાણમાં વાહન આદિ જોઇએ એટલે ૫૦૦ માસા તે સુવણુ જોઈએ, તેના પ્રમાણમાં ( દાસ-દાસી હાય તેએની આજીવિકા માટે પણ જોઇએ ) હુ' સંસ્કૃતના સુંદર વિદ્વાન છું. પછી તેા રાજ્ય સભામાં મારૂ માન પણ ખૂબ થશે. એટલે હું રાજ્યને માન્ય થઈશ, પ્રતિદિન રાજ્યસભામાં જવાનું થશે તે વખતે પગે ચાલીને જવું ઠીક ન લાગે. માટે મેના કે પાલખીમાં ઉચિત દેખાય, તે પ્રમાણમાં ૧૦૦૦ માસા હોય તેા જ થઇ શકે. આમ એક પછી એક આશાના ધારાખંડ વટાવતાવટાવતા તે અપાર આશાના મિનારાને આંગળે પાંગળા માનવ એ ફુટ કૂદકા મારી આભના ચંદ્રને પકડવા ઈચ્છે છે તેમ-પછી તે મારા પુત્ર થશે, તેના લગ્નાદિ પણ મારા મેાભા અનુસાર કરવા પડે માટે મારે એછામાં ઓછુ` ૫૦૦૦ માસા તા સુવર્ણ તા જોઇએ જ, ત્યારપછી તેના પરિવાર માટે એક સુંદર ઘર રૂપે જુદુ તન્ત્ર જોઇએ તેથી ૧૦૦૦૦ માસા તેા જોઇએ, એમ કરતાં લાખ-દશ લાખ ને ક્રોડ સુધી પહેાંચી જવાયું, પણુ મન શાંત ન રહ્યું. પછી રાજા માંગણી કરવાનું કહે છે તેા આખું રાજ્ય જ કેમ ન માંગુ' ? એવા ચકડાળ ઉપર તે ચડી ગયા. આશારૂપી આકાશના અંત આબ્યા નહિં, તેને કોઈપણ રીતે પૂર્ણવિરામ દેખાયા જ નહિં, એટલે તુરત જ એના મનમાં વિદ્યુની જેમ એક લિસેાટા ઝબકી ગયા ! અરે ! હું તે રાજા પાસે બે માસા
