________________
[ ૧૩૮ ]
આત્મબોધરસાયનમ
જવું હોય તે ભલે સુખેથી જાય. આવા વિચારોમાં વિદ્યાપતિ નિદ્રાધીન થયા. સ્વપ્નમાં લક્ષ્મીએ આવીને કહ્યું: કે “હું તારા પુણ્યથી વિશેષ વૃદ્ધિ પામીને તારા ઘરમાં સ્થિર થઈ છું.”
અતિશય પુણ્યનું ફળ ખૂબ જલ્દીથી મળે છે. સવારે વિદ્યાપતિએ પિતાની પત્નીને વાત જણાવી, અને કહ્યું કે તેમ કરવામાં આપણે લીધેલા પરિગ્રહ પરિમાણ વ્રતમાં ખામી આવે તેમ હોય તે આપણે અહિંથી અન્યત્ર ચાલ્યા જઈએ શંગારમંજરી તેમાં સંમત થઈ. બીજે દિવસે સવારે તે દંપતી ઘરને ત્યાગ કરીને ચાલી નીકળ્યા. સામે ગામ પહોંચ્યા ત્યાં તે પંચદિવ્ય પ્રગટ્યા ને હાથણીએ વિદ્યાપતિશેઠ પર કળશ કર્યો. મન્ની વગેરે આવ્યા ને પ્રાર્થના કરીને વિદ્યાપતિને રાજામહેલમાં લઈ ગયા. લીધેલા વ્રતમાં નિશ્ચળ એવા વિદ્યાપતિએ વ્રતભંગના ભયથી રાજ્યાભિષેક કરવાની ના પાડી, તેવામાં આકાશવાણી થઈ.
“અરે! ભાગ્યશાળી ! હજુ તારે ભેગાવલી કમ બાકી છે. તેથી લક્ષ્મીનું ફળ ગ્રહણ કર.” આ સાંભળ્યું એટલે તેણે રાજ્ય સિંહાસન ઉપર પરમાત્મા શ્રી વીતરાગદેવની પ્રતિમા સ્થાપના કરી. મંત્રીઓને રાજ્ય કારભાર સોંપી દીધે અને ન્યાયપૂર્વક જે દ્રવ્ય આવે તેને જિનનામથી અંકિત કરવા માંડયું અને સાતક્ષેત્રોમાં ખૂબ ઔદાર્થ ભાવે સવ્યય કર્યો. એક વખત નગરમાં જ્ઞાની ગુરુ મહારાજ પધાર્યા. વિદ્યાપતિ ત્યાં વન્દન કરવા ગયા, “ગુરુ મહારાજની વૈરાગ્ય
“બાણ થઈ.
