________________
[ ૬૨ ]
આત્મબોધરસાયનમ ધન તેણે વેડફી નાખ્યું. આખરે ધન ખૂટ્યું એટલે શું કરે ! સેબત તેવી અસર, તે પ્રમાણે તે ચોરી કરવા લાગે. ધીમે ધીમે ચોરીનું પ્રમાણ પણ વધતું ગયું. લેકોએ અને ખૂદ તે ગામના રાજાએ પણ તેને સમજાવ્યું પણ તેને તે ચેરીની લત લાગી હતી. આખરે કેઈનું યે ન માન્યું એટલે રાજાએ તેને ગામ બહાર કાઢી મૂક્યો અને તે ચોરોની પલ્લીમાં ભળી ગયે. ગામેગામ લેકેને ત્યાં ચોરી કરે, ધન લૂટે ને જીવન ગુજારે. થોડા જ સમયમાં તે તે ચેરની પલ્લીને ધણી થઈ ગયે. જેના પર એ પ્રહાર કરે તેનું જ આવી જ બને એ દુઢ પ્રહાર કરતે એટલે તેનું નામ દઢપ્રહારી પડી ગયું. એક વાર તે કુશસ્થળ ગામે ચોરી કરવા ગયે. સાથે સાથીદારો પણ હતા. તે ગામમાં એક અત્યન્ત દદ્રિ બ્રાહ્મણ રહેતો હિતો. તેને ઘણું છેકરા હતા. તે દિવસે કોઈ પર્વ હતું એટલે તે છોકરાઓએ હઠ પકડી કે અમારે આજે ખીર ખાવી છે, એટલે તે બ્રાહ્મણ કઈ ગૃહસ્થને ત્યાંથી ચોખાદૂધ-ખાંડ-ઘી વગેરે માંગી લાવ્યા ને પોતાની સ્ત્રીને આપ્યું. કહ્યું કે “છોકરા માટે ખીર બનાવ” એટલે સ્ત્રીએ ખીર બનાવી. બ્રાહ્મણે વિચાર કર્યો કે આજે ખીર વધુ થશે એટલે આપણે પણ ખાશું, એમ વિચાર કરી તે નદીએ ન્હાવા ગયો. આ બાજુ તે દઢપ્રહારી ચેરોને લઈને ગામમાં પેઠે. તેમાંથી કેટલાક ચોરે તે દરિદ્ર બ્રાહ્મણના ઘરમાં પિઠા, પણ ઘરમાં કાંઈ હાથ લાગ્યું નહી. શેાધ કરતા ખીર ભરેલું વાસણ મળ્યું. તે ખાવાના કામમાં આવશે તેમ ધારીને લઈ લીધું. તે જોઈને છેકરાઓ ઊંચે સ્વરે રુદન કરવા લાગ્યા
