________________
વિશદાર્થ સહિત–લેક ૧૫ તપ
[ ૬૩ ] ને તે ચેરની પાછળ દોડ્યા. તેવામાં નદીએથી સ્નાન કરીને પેલે બ્રાહ્મણ પણ આવી ચડ્યો. તે ક્ષણવારમાં સર્વ સ્વરૂપ પામી ગયા ને બારણાની સાંકળ હતી તે લઈને ચરાને રાક્ષસની જેમ મારવા લાગ્યો. તેમ કરતા તેના પ્રહારથી કેટલાક ચેર મરી ગયા. તે વાતની ખબર પડતાં દૃઢપ્રહારી તરત જ દેડતે ત્યાં આવ્યો ને પિતાના ચોરોને આ મારી નાંખે છે તેમ જાણી ક્રોધથી બ્રાહ્મણનું ખર્શથી મસ્તક કાપી નાંખ્યું. પછી બ્રાહ્મણના ઘરમાં પેસતા ગાય આડી આવી એટલે ગાયને મારી નાંખી. આ બધું જોઈને બ્રાહ્મણની સ્ત્રી તેને પોકાર કરતી ગાળો દેવા લાગી કે “અરે! કૂર-પાપી તું આ શું કરે છે ! ”. તે સાંભળીને ગર્ભિણી એવી બ્રાહ્મણીને પણ એક જ ઝાટકે પૂરી કરી. ગર્ભમાં રહેલું બાળક પણ બે કકડા થઈને ખલાસ. એ પ્રમાણે બ્રાહ્મણ, ગાય, સ્ત્રી તથા બાળક એમ ચારેને પિતે તત્કાળ મારી નાંખેલા જોઈને તથા
અરે બા ! અરે પિતા !” એમ મોટેથી આકંદ કરતા કુમળા બાળકોને જોઈને દઢપ્રહારી વિચાર કરવા લાગ્યા કે આવું કરપીણ ને ક્રૂર દુષ્કૃત્ય કરનારને નરકમાં પણ સ્થાન નહિં મળે, મારા આત્માને ધિક્કાર થાઓ. આ મેં શું કર્યું! આમાં મારા હાથમાં શું આવ્યું ! હવે આ બાળકોનું રક્ષણ કેણ કરશે ! મારૂં આ પાપ કેમ છૂટશે! અગ્નિમાં પેલું કે ભૃગુપાત કરું! મારી આત્મશુદ્ધિ શાથી થશે એમ મનમાં ઘણે પશ્ચાત્તાપ કરવા લાગ્યો. આવી ભાવનામાં તે ગામ બહાર નીકળે. ત્યાં ઉદ્યાનમાં એક મહામુનિને જોયા. તેમને નમીને બે કે “ભગવાન ! આ પાપથી હું શી રીતે
