________________
વિશદૉર્થ સંહિતાક ૧૫ તપ
[
']
કે “હે શ્રેણિક! આ ચૌદ હજાર મુનિઓમાં અતિ ઉત્કૃષ્ટ તપવી ધન્ના એણગાર છે એમ જ્યારે પરમાત્માએ પંકાયું
ત્યારે શ્રેણિક રાજા ધન્ના અણગાર પાસે જઈ તેમને ત્રણ - પ્રદક્ષિણા કરીને ખૂબ ભકિત ને સદ્ભાવના સહિત વન્દના કરીવારંવાર એનમેદની ને સ્તુતિ કરી. ' ' છે ત્યારપછી થોડા કાળ પછી ખૂબ રોમાંધિભાવમાં કાળધર્મ પામી સવાર્થસિદ્ધ દેવલોકમાં ઉત્પન્ન થયા કે જ્યાંની આયુરસ્થિતિ તેત્રીશ સાગરોપમની છે. ત્યાંથી એક મનુષ્યને ભવ કરીને મુક્તિ મેળવશે. જેયું ને! કેવળ નવ માસના જ સંયમ પર્યાયમાં કેવું સાધી ગયા આ મહર્ષિ. છે ને તપનું 'અપૂર્વ ને અજોડ મહાભ્ય! આવું જાણીને આપણું કે કોઈ "પણ ભવ્યના મુખમાં રત જ “ધન્ય છે આ તપસ્વીને !” એવા શબ્દો સરી પડે છે.
દ્વારકા નગરીમાં પણ જ્યાં સુધી આયંબિલનું તપ થતું હતું ત્યાં સુધી દેવ જેવા સમર્થ પણ નારીનું કાંઈ અહિત કરી શક્યા નહિં. એટલે તે મહિમા આ તપને છે. દઢપ્રહારી જેવા જેને ચાર ચાર તે મહા હત્યા કરી હતી એવા ભારેકમી આત્મા પણ તે જ ભવમાં કેવળજ્ઞાનના સ્વાસી બન્યા હોય તે એ રુડે પ્રતાપ કેને! આ તપને જ ને! તે વાત આ પ્રમાણે છે
વસંતપુર-નામનું નગર છે, ત્યાં દુર્ધર નામને બ્રાહ્મણ વસે છે. પોતાના બાપ-દાદાનું ધન તો ઘણું સારું હતું પણ સાત વ્યસનેમાં ને પાંચ ઇન્દ્રિયોના વિષયમાં તે સઘળું
