________________
વિશદાર્થ સહિત- ક ૨૩ અચૌર્યગ્રત [ ૧૩૫ ] રહીએ તે જ યથાર્થ ફળ પ્રાપ્ત થાય છે. ચોરીની આદત એ ઘણી જ બૂરી છે. એ ટેવ પડી ગયા પછી આગળ વધવા છતાં ટેવ જતી નથી. આ ચેરીની શરૂઆત જીવનમાં નાની અને નજીવી ચીજમાંથી થાય છે. પણ ખરેખર એ નાનું બીજ જ્યારે ફાલેફૂલે છે ત્યારે તેમાંથી કાંટા અને કડવા ફળ પારાવાર મળે છે. જે ભેગવ્યા વિના છૂટકારો થતો નથી. સંસ્કારી માબાપ બાળકમાં પ્રથમથી કેઈની પણ ચીજ ન લેવાના સંસ્કાર કેળવે છે. જ્યારે અવિવેકી અને અણસમજુ માબાપ બાળકને ચેરી કરતાં શીખવે છે, તેથી બાળકનું જીવન બરબાદ થઈ જાય છે. ચોરી અંગે સ્વાર્થી માણમાં એક ભયંકર ગેરસમજ એ હોય છે કે ભલે કેઈની ચીજ ન લેવાય પણું રસ્તામાં કે બીજે કાંઈ મળી જાય તે તે લેવામાં શે દેષ? કેટલાક તે આપણને આ ભાગે મળ્યું, ભગવાને આપ્યું એમ કહીને લઈ લે છે. પણ એ પણ ચોરીનો જ એક પ્રકાર છે. જે પિતાનું નથી તે લેવું એ ચારી છે. એ છોડવાથી લાભ છે ને લેવાથી નૂકશાન છે. આવી શુદ્ધ સમજણ કેળવીને ચેરીથી દૂર રહેવું એ પરમ પદના પથમાં પગલા ભરવા તુલ્ય છે.
