________________
વિશદાર્થસહિત–લેક ૧૬ ભાવ
[ ૬૫ ]
ત્યારે કોઈ પણ કહે ખરા કે આ આત્મા આ ભવમાં જ મેક્ષમાં જશે ! પણ તપના જ પ્રતાપે ન કલ્પી શકાય, ન માની શકાય એવું ઉત્તમ ફળ આવ્યું. તો આપણે પણ આવું સમજી-જાણું તપ આચરવામાં વિશેષ ઉદ્યમવન્ત થવું એ જ. આ સમજ્યા-જાણ્યાની સાર્થકતા છે. (૨૬) માવ:– भैयादिसद्भावनया विशोधितः
સારિત માનપદ્મશ્ન: भावः क्षण चेत् क्षणदो भवेत्तदाऽनन्तं भवं नाशयते न संशयम् ॥ १६ ॥
* इन्द्रवंशा ભાવાર્થ ભાવ
મત્યાદિ ભાવનાથી વિશુદ્ધ અને પાંચ મહાવ્રતની ૨૫ ભાવનાથી સંસ્કારિત–ઉત્સવકારિ ભાવ જે ક્ષણવાર પણ આવી જાય તો અનન્ત ભવને નાશ કરે છે તેમાં સંશય નથી. વિશદાથ:–
ભાવ એ તે પ્રાણ છે. દાન-શિયલ–તપની આરાધના કરતા હે પણ ભાવ ન હોય તે તે યથાર્થ ફળ દેનારી થતી નથી. ભાવના એ મુખ્ય વસ્તુ છે. એકવાર એમ કહી શકાય કે આ બધું એટલે દાન-શિયલ-તપ ન કરતા હોય પણ હૃદયમાં ભાવનાની પ્રબળતા હોય, તે પણ ફળ મળે છે. અરે ! ભાવના ગુણ ગાતા ત્યાં સુધી કહ્યું છે કે “ભાવે કેવળ
* स्यादिन्द्रव शा ततजै रसंयुता।