Book Title: Aatmbodh Rasayanam
Author(s): Dharmdhurandharsuri, Pradyumnavijay
Publisher: Jain Sahityavardhak Sabha

View full book text
Previous | Next

Page 130
________________ વિશદાર્થ સહિત-લૅક ૨૩ અચૌર્યવ્રત [ ૧૨૧ ] ચનમાં જેનો નિષેધ કહ્યો હોય તેની આરાર કરવી. તે તીર્થકર અદત્ત છે. જે કોઈ વસ્તુ સર્વ દેષ રહિત હોય છતાં ગુરુ મહારાજની આજ્ઞા વિના લે કે વાપરે તે ગુરુઅદત્ત ગણાય. મહાવ્રતધારી મુનિરાજ આ ચારે પ્રકારના અદત્તને ટાળે છે. દાંત ખોતરવાની સળી પણ ગૃહસ્થ પાસે યાચ્યા-માંગ્યા વિના મુનિ ગ્રહણ કરતા નથી. આવું સૂક્ષ્મ મહાવ્રત પાલન કરનાર તે ભવ તરી જાય જાય છે. પણ સ્કૂલ-અચૌર્યવ્રત સ્વીકારીને તેનું અણિશુદ્ધ પાલન કરે છે તેને આ ભવમાં યશ-કીર્તિ મળે છે ને પર ભવમાં વદિ સાંપડે છે. ગુણધર સાર્થવાહને એ વ્રત ફળ્યું તે કથા આ પ્રમાણે છે. પૂર્વે મણિપુર નામનું નગર હતું ત્યાં ગુણધર નામનો સાર્થવાહ રહેતો હતો. સ્વભાવે તે ભદ્રપરિણામી હતો. તેને ધર્મ ઉપર ખૂબ જ આસ્થા હતી. એકદા મુનિ મહારાજની દેશના સાંભળવા ગુણધર ગયે હતે. મુનિરાજે દેશનામાં કહ્યું કે “અદત્ત ગ્રહણ કરવાથી જીવને મહાહાનિ થાય છે. ચેરી એ તો પાપ આવવાને રસ્તે છે. ચોરી કરનારને કોઈ વિશ્વાસ પણ કરતું નથી. ચોરને તે કાયમ ભૂખે જ મરવાનું હોય, તે સુખે ખાઈ પણ શકતું નથી. તેને માથે ભય ભમ્યા કરે છે. માટે કેઈએ પણ બને ભવમાં દુખદાયી ચોરી કરવી નહિં. તેનું વ્રત લેવું જોઈએ. તેનાથી આ ભવમાં સુખ-શાંતિ ને પરભવમાં પણ સુરભવ વગેરે સુખ મળે છે.” આ પ્રમાણે મુનિમહારાજની ધર્મદેશના સાંભળીને

Loading...

Page Navigation
1 ... 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162