________________
[ ૯૮] -
આત્મબોધરસાયનમ
જેમ તે સુખમાં કાળ પસાર કરવા લાગ્યા. વર્ષે દિવસની જેમ પસાર થવા માંડ્યા. સુખમાં–આનંદમાં સમય ખૂબ વેગથી વીતે છે.
એકદા પિતાની પ્રાણપ્રિય પત્નીની સાથે ઝરુખામાં શિવકુમાર બેઠે હતો, તે વેળા સાગરદત્ત નામના એક મુનિમહારાજને તેણે જોયા. જેઓ શિવકુમારના પૂર્વભવમાં તેઓના વડીલબબ્ધ હતા. એટલે કે ભવદત્ત એ મેટા ભાઈ અને ભવદેવ એ નાના ભાઈ. ભવદત્ત સ્વર્ગે ગયા ને ત્યાંથી ચ્યવી મહાવિદેહક્ષેત્રમાં પુષ્કલાવતી વિજયમાં પુંડરીકિણીનગરમાં વા દત્ત નામના ચક્રવર્તિને ત્યાં યશેઘરા નામની રાણની કુક્ષિએ (સાગરદત્ત તરીકે ઉત્પન્ન થયા. પૂર્વભવની આરાધનાના પ્રતાપે થોડા જ કાળમાં સઘળી એ કલા ને શાસ્ત્રમાં પારંગત થઈ ગયા. અનુક્રમે યૌવન પામ્યા. માતા-પિતાએ રાજકન્યા સાથે પરણાવ્યા. એકદા સાયંકાલે આકાશમાં સુન્દર નયનરમ્ય મેઘમંડળ જોયું. પિતાનું કૌશલ્ય બતાવવા માટે ગગનવિહારી વાદળએ અસંખ્ય ચિત્ર આલેખ્યા ને ચિતાર જેમ રાજાને રીઝવવા માટે એક પછી એક ચિત્ર દોરે તેમ દેરવા માંડ્યા. ક્યાંય સુધી સાગરદત્ત આ વાદળાની રંગ– લીલા જોઈ રહ્યા. થોડી જ વારમાં એ રૂપાળા ચિત્રો વિલાઈ ગયા-વિખરાઈ ગયા ને સાગરદત્તના મનમાં ચમકારે થ. આ ચિત્રો જેમ ક્ષણિક છે તેમ આ શરીરથી માંડીને સઘળુંયે અનિત્ય-અસ્થિર છે. એવા સુખ-વૈભવથી સર્યું. સંસારથી વિત થયેલા સાગરદને પ્રવજ્યા લેવાને દઢ સંકલ્પ કર્યો.
