________________
[ 8 ]
આમધરસાયનમ એમ ચિત્તમાં જ્યાં ચિંતવે કેશે પૂરાયે ભ્રમર ત્યાં,
રે! રે ! અરેરે ! કમળને ગજરાજ ગળતે પલકમાં. - એ પ્રમાણે મધુકર રાતના મનમાં મનોરથ ઘડતે હતે.
ત્યાં તે સવારે એક હાથી આવ્યો ને તેને કેળિયો કરી ગયે; ધ્રાણેન્દ્રિયના વિષયમાં આસક્ત થઈ તેની પાછળ પડ્યો તે ભ્રમર કે મરણને શરણ થયે. ખરેખર વિષયાસક્ત - ઈન્દ્રિયે દુઃખને જ દેનારી છે.
સુગમાં આસક્ત જીવ છતી શક્તિએ ભાવના હોવા છતાં માંદા માણસની સેવા કરી શકતું નથી. પોતે જેને પૂજ્ય માને છે, જેના અનેક ઉપકારેથી પિતે દબાએલે છે, છતાં તેમની ભક્તિ કરવામાં તેનું મન આનાકાની કરતું હોય છે. કારણ કે-એ માંદા માણસોની મલિનતા-દુર્ગન્ધ તેની નાસિકાની ચતી નથી. એ સ્થિતિમાં એવા છે એવા ઉધે વિચારે ચડી જાય છે કે તેનું પરિણામ ઘણું ખરાબ તેને ભેગવવું પડે છે. આવી વાત ધનશ્રીને બની.
મગધ દેશમાં શાલિગ્રામમાં ધનમિત્રની ધનશ્રી પુત્રી હતી. વિલાસમાં રહેલી તેને જરી પણ દુર્ગધ ગમતી નહિં. તે યૌવનમાં આવી ને તેનાં લગ્ન કરવામાં આવ્યા. વિવાહમહોત્સવ ચાલતું હતું, તે પ્રસંગે ત્યાં તપસ્વી મુનિઓ
ચરી માટે આવ્યા. ધનશ્રી વહોરાવવા લાગી–દાન દેવા માં પણ મુનિઓની ગંધ તેને રુચી નહિં. તે જુગુસા કરવા લાગી ને તેને વિચાર આવ્યો કે-આ મુનિઓ સ્નાનવિલેમન કરતા હોય તે કેવું સારું! એથી તેણે દુર્ગન્ય
