________________
શ્રી ઈચ્છકાર સૂત્ર
૭૯
ભક્તના હૈયામાં ભક્તિનો પમરાટ પ્રસરે છે. તેથી “સુહરાઈ” શબ્દથી માંડી આ બધા શબ્દો ઉછળતા હૈયે બોલાય છે અને તેથી જ વારંવાર જુદી જુદી રીતે સુખશાતા પૂછી ભક્ત પોતાની ભક્તિને વ્યક્ત કરે છે.
મુનિ માટે સંયમયાત્રા જ મુખ્ય છે. માટે ગુરુના ચારિત્રમાં કોઈપણ જાતની સ્મલના ન થાય એ માટે ભક્તને પણ પોતાના ગુરુની ચિંતા હોય છે. તેથી જ તેના મુખમાંથી આવા શબ્દો જાણે સરી પડે છે. જો કે ભક્ત કાંઈ ગુરુના તપસંયમની વૃદ્ધિ કરી શકવાનો નથી, તો પણ તપ-સંયમ માટે બાહ્ય કોઈ જરૂરીયાત હોય તો તે યથાશક્ય રીતે પૂરી કરી શકે તેમ છે અને તપ-સંયમને અનુકૂળ બાહ્ય સુવિધા દ્વારા તે તપ-સંયમમાં જરૂર સહાયક બની શકે છે. બાહ્ય સહાયથી થયેલ ગુરુના તપ-સંયમની વૃદ્ધિ તેના પ્રમોદનું કારણ બને છે. વળી, આ રીતે પૃચ્છા કરવાથી પોતાનામાં પણ તે ગુણો માટેનું સત્વ ખીલે છે. જેથી તે ગુણો તેને પણ પ્રાપ્ત થાય છે. માટે જ આ રીતે તે પૂછે છે.
સ્વામી શાતા છે ગી ?? હે સ્વામી ! શાતામાં છો ને ? હે સ્વામી, આપનું ચિત્ત સ્વસ્થ તો છે ને ?
“સુહરાઈ”થી માંડીને અહીં સુધીના બધા પ્રશ્નો ભક્તની ગુરુ પ્રત્યેની ભક્તિ, સાધુજીવન પ્રત્યેનો અપાર પ્રેમ અને ગુણસંપન્ન એવા સાધુભગવંતની અનુપમ ભક્તિનો લાભ લેવાની ઈચ્છા જણાવે છે.
આટલા પ્રશ્નો સાંભળી ગુરુ જવાબ આપે છે કે - “દેવ-ગુરુ પસાય” અર્થાત્ દેવ-ગુરુની પરમ કૃપાથી મને પરમ સુખશાતા વર્તે છે.
આ પ્રમાણે જવાબ સાંભળ્યા પછી ભક્તને થાય કે, ખરેખર આ જ સુગુરુ છે. આવા સુગુરુને ભાત-પાણી વહોરાવીશ તો મને પણ કર્મની નિર્જરા થશે અને આવા સંયમી ગુરુને આપવાથી મારો જન્મારો સફળ થશે. મારું ચારિત્રમોહનીયકર્મ નબળું પડશે અને મને પણ ચારિત્રની પ્રાપ્તિ થશે કેમકે, સુપાત્રને કરેલું દાન મહાફળવાળું છે. તેથી સુપાત્ર એવા સુગુરુની પરીક્ષા કરી, સુગુરુને કહે કે,
માત-પાપનો નામ તેનો ની ઃ ભાત-પાણીનો લાભ દેજોજી.
