________________
૭૮
સૂત્ર સંવેદના
‘દાવ છે !
ભગવંત ! આપનું શરીર નિરાબાધ છે?
બાધા બે પ્રકારની હોય છે. ૧. દ્રવ્ય બાધા અને ૨. ભાવ બાધા. ૧. દ્રવ્યબાધા : શરીરમાં કોઈપણ પ્રકારની વ્યાધિથી થયેલી પીડા બાધા કે શલ્પકૃત પીડા તે દ્રવ્યથી પીડા છે. ગુરુ ભગવંતને શરીરમાં કોઈપણ પ્રકારની પીડા હોય તો, તે પોતાની નિર્જરા કદાચ કરી શકશે. પરંતુ ભક્ત સમજે છે કે, મારા ગુરુ ભગવંતને શરીરમાં કોઈપણ બાધા હશે તો તેઓ. ઉપદેશ આદિ સારી રીતે નહીં આપી શકે, અમને ધર્મ સારી રીતે નહીં સમજાવી શકે અને અમે જો ધર્મ નહીં સમજીએ તો કર્મની નિર્જરા પણ અમે સારી રીતે નહીં કરી શકીએ. આ રીતે ધર્મ પ્રાપ્તિની ઈચ્છાથી તથા સંયમ પ્રત્યેના બહુમાનથી શિષ્ય ગુરુભગવંતને શરીર સંબંધી પૃચ્છા કરે. તે સાંભળી ગુરુ ભગવંત પણ પોતાને કોઈ વ્યાધિ આદિ હોય તો ભક્તને કહે. તે ભક્ત વૈદ્યાદિન કે ઔષધાદિની . જરૂર હોય તો ગુરુને લાવી આપે અને આ રીતે ગુરુને શરીરથી નિરાબાધ કરવાથી શિષ્ય પોતે પણ ધર્મમાં સતત જોડાઈ શકે છે. કેમ કે, ગુરુ શરીરથી નિરાબાધ હોય તો તે પ્રેરણાના પીયૂષપાન કરાવી શકે. - ૨. ભાવબાધા રાગ-દ્વેષ-મોહ આદિથી ચિત્ત કલુષિત રહેતું હોય તે ભાવથી બાધા છે ! શ્રાવકો સાધુઓના મા-બાપ છે. સાધુની ભૂલોને તે શ્રાવકો જરૂર પ્રેમથી કહી શકે છે. તેવી જ રીતે જ્યારે સાધુ ભાવથી અર્થાતું રાગ-દ્વેષ-મોહ આદિથી પીડાતો હોય અને તેને કારણે તેનું ચિત્ત ધર્મમાં સ્થિર રહેતું ન હોય ત્યારે તે આવા ગંભીર શ્રાવકો પાસે પોતાની માનસિક પરિસ્થિતિની પણ વાત કરે અને તે શ્રાવક પણ તે સાધુને યોગ્ય સલાહ આપી, તેમને ધર્મમાં સ્થિર કરે. વિષયોથી પરામ્ખ બનાવે. ભાવથી નિરાબાધ એવા ગુરુ જ પોતાને અને બીજાને તારી શકે એવું ભક્ત મનમાં સમજે છે માટે જ અહીં “નિરાબાધ” શબ્દ દ્વારા દ્રવ્યથી અને ભાવથી બન્ને રીતે “ગુરુદેવ ! આપને કોઈ પીડા તો નથી ને ?” એમ પૂછવામાં આવે છે.
સુ-સંગમ-ગાત્રા નિર્વદો છો ની ?? આપની સંયમ યાત્રા સુખપૂર્વક પસાર થાય છે ને ? ભક્ત વિવિધ પ્રકારે ગુરુને શાતા પૂછે છે. ગુરુની કઠોર સાધના જોઈને