________________
સૂત્ર સંવેદના
ગુરુનો વિનય કરતા નથી, તેઓ વાંસનું ફળ જેમ વાંસનો જ નાશ કરે છે, તેમ પોતાના હાથે જ પોતાનું અહિત કરે છે. સૂતેલા સિંહને જગાડવાથી, સાપના મુખમાં હાથ નાંખવાથી કે પર્વત ઉપરથી પડતું મૂકવાથી જે નુકસાન નથી થતું તે નુકસાન ગુરુની આશાતના કરવાથી થાય છે. આથી જ રત્નત્રયીની આરાધના કરવા ઈચ્છતા સાધકે ગુરુને સર્વકાળ પ્રસન્ન રાખવા પ્રયત્ન કરવો જોઈએ. ગુરુ પ્રત્યે થયેલો સૂક્ષ્મ પણ અપરાધ ઘણી મોટી આપત્તિઓ ઊભી કરી શકે છે માટે ગુરુની જાણતા કે અજાણતાં, સહસાત્કારે કે કષાયાદિને આધીન થઈને કોઈપણ પ્રકારની આશાતના થઈ હોય તો તે તમામ અપરાધોની ગુરુ પાસે ક્ષમા માંગવી જોઈએ અને પોતાના આત્માને નિર્મળ બનાવવો જોઈએ.
ગુરુની પાસે અપરાધોની ક્ષમા માંગવાથી ગુરુ પ્રસન્ન થાય છે અને પ્રસન્ન થયેલા તે ગુરુ શિષ્ય પર કૃપાનો ધોધ વરસાવે છે. ગુરુકૃપાને પ્રાપ્ત કરતો શિષ્ય ચારિત્ર જીવનનો ભારેખમ બોજ ઉપાડવાને સમર્થ બને છે અને શુદ્ધ ચારિત્રનું પાલન કરી શકે છે. આમ, ક્ષમાપના દ્વારા ગુરુનો ઉચ્ચ વિનય-વિવેક આ સૂત્ર દ્વારા દર્શાવવામાં આવ્યો છે.
મૂળ સૂત્ર :
इच्छाकारेण संदिसह भगवन् ! अन्भुट्टिओमि अभिंतर देवसि / राइअं खामेउं ?
ફર્જી, રવામિ ફેસિડ્યું / રાફડ્યું
जं किंचि अपत्तियं, परपत्तिअं, મત્તે, પાળે, વિ, વાવ, કાવે, સંવે, ડફ્રાસ છે,
समासणे, अंतरभासाए, उवरिभासाए, । जं किंचि मज्झ विणय-परिहीणं, सुहुमं वा बायरं वा, तुब्भे जाणह, अहं न जाणामि, तस्स मिच्छा मि दुक्कडं ।। પદ
સંપદા-
અક્ષર-૧૨૭
