________________
૧૩૮ દરેક વિજેતાઓની જેમ આર્ય લેકે પાસે પણ પિતે બીજી પ્રજાઓ કરતાં ઊંચા છે એવું અભિમાન હતું. બીજી પ્રજાને ગુલામ તરીકે જાળવી રાખવા માટે, પિતાના એ અભિમાનને પોષવાને તથા જાળવી રાખવાને ખાસ કાયદાઓ ઘડવામાં આવતા હતા. કઈ પણ આર્ય અનાર્ય સાથે લગ્ન સંબંધમાં ઊતરી શકતું નહિ. તથા કાઈ પણ આર્ય અનાર્યો સાથે સમાન વ્યવહાર કરી શકતું નહિ. આર્ય અને અનાર્યના એકેએક વ્યવહાર શેઠ ને ગુલામેના વ્યવહારો હતા. તથા એવા એકે એક વ્યવહારમાં આ ઊંચા છે અને અનાર્યો નીચા છે એ જાતને ખ્યાલ બતાવવામાં આવતું હતું. આ સમજતા હતા કે આર્યો ને અનાર્યોના જે અંદર અંદર લગ્ન સંબંધ બંધાય અથવા તો તેવી છૂટ આપવામાં આવે તે બન્ને પ્રજાએ એક થઈ જાય, તથા આર્યોના ગુલામ આ સાથે લેહીના સંબંધમાં આવી સમાનતા માગતા થઈ જાય. આર્યો એ રીતે અનાર્યો સાથે એક થવા નહોતા માગતા, અનાને પિતાના નિકટના સંબંધીઓ બનાવવા નહોતા માગતા પણ પિતાના નફાઓ માટે વેઠ કરનારા ગુલામે જ રાખવા માગતા હતા.
એથી આર્ય વિજેતાઓએ વર્ણ ભેદ શરૂ કર્યો. ગોરી ચામડી વાળા આ ઊંચા લેખાયા અને કાળી ચામડી વાળા અનાર્યો નીચ ગણાયા. શરૂઆતમાં એવા બે વિભાગો પડ્યા કે વર્ષો પડયા. એક વિજેતા આર્યોને અને બીજા યુદ્ધમાં હારી જનાર અને તેથી ગુલામ બનેલા અનાનો. ઈ. પૂ. બે હજાર વર્ષ પહેલાં આર્યોનું આગમન થયું અને ત્યાર પછી એક હજાર વર્ષ સુધી આર્ય લોકો આ બે વિભાગમાં વહેંચાઈ ગયા અને હિન્દના માલિક તરીકે વસ્યા. એ કાળને આર્યન વૈદિક કાળ તરીકે ઓળખવામાં આવે છે. એ કાળના આર્ય લોક સંસ્કૃતિની શરૂઆતમાં હતા. ગાયો એમની દોલત હતી. જમીન એમની મિલકત હતી. એ બન્ને મિલકતને જીતનારા આ તલવારની ધાર પર રાજ્ય કરતા હતા. તથા
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com