________________
તે સમયના આવા ક્રાતિકારી વિચારમાંને એક ગેંગશી નામને હતો. એણે જાહેર રીતે કહ્યું કે પ્રચલિત નીતિના સાચા ખેટાના ખ્યાલો કેવળ સાપેક્ષ છે, તથા એ ખ્યાલે સત્તાવાન કેનેજ સાથ આપતા હોવાથી ખેટા છે. એના દુશ્મનોએ એને સમાજવ્યવસ્થા તેડનાર તરીકે જાહેર કર્યો. માલિકવર્ગની સરકારની નજરમાં એ અપરાધી દેખાયો. ટૅગશીએ કાયદાઓને ઘડયા પણ સરકારે એણે રજૂ કરેલા કાયદાઓને ખૂબ આદર્શવાદી કહીને કાઢી નાખ્યા. પછી મેંગે સરકારની નીતિરીતિઓની ટીકા કરવા માંડી. સરકારી પ્રધાને એના આ વર્તન સામે લાલબત્તી ધરી પણ મેંગે એ ટીકાઓની પત્રિકાઓ પી રીતે લેકેમાં વહેંચવા માંડી. સરકારે એને ગુન્હેગાર ઠેરવી એનું અપરાધી માથું કાપી નાખ્યું. - ત્યાર પછી એક લીઓ-ઝી નામને ચિંતક થે. બેંગશીના દાખલા પરથી એ જરા વધારે ડાહ્યો થયા હતા તથા શાંત રહેતાં શીખ્યો હતો. એણે ચીનની સરહદ પર પોતાનો મુકામ કર્યો હતો તથા પાંચ હજાર શબ્દનું એક પુસ્તક લખ્યું હતું. જોકકથા એમ કહે છે કે એનું ખરું નામ લી હતું. જે પુસ્તક એણે લખ્યું છે તેનું નામ ટાઓ ટી-શીંગ છે. એ પુસ્તકના નામનો અર્થ સબુણને ઉપાય એવો થાય છે. એ પુસ્તક કહે છે કે વિચાર અથવા બુદ્ધિનો ઉપગ સદાચાર માટે નહિ પણ કેવળ ચર્ચા માટે જ થતો હોય છે. તેથી બુદ્ધિને વિકાસ મનુષ્યજીવનનું કલ્યાણ કરવાને બદલે અકલ્યાણું વધારે કરે છે. તેથી સદાચારનો ભાગ બુદ્ધિની રમતો છોડીને સાદું એકાંતિક ખડતલ અને કુદરતી જીવન જીવવામાં છે. જ્ઞાન એ સદ્ગણ નથી કારણ કે જે બુદ્ધિમાન છે તે ડાહ્યા મનુષ્ય અને સાધુપુરુષથી ખૂબ દૂર છે. ખરાબમાં ખરાબ સરકાર છે કે જેની પર બુદ્ધિમાન અને વિચારકને કાબુ છે. તેથી ડાશે પુરુષ લોકાને જ્ઞાનથી અને ઉપભેગની ઈચ્છાથી દૂર રહેવાનો ઉપદેશ કરે છે. પ્રાચીન કાળમાં લેકે સુખી અને સદાચારી હતા
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
