________________
૩૨૪
પ્રદેશમાં થઈને આવ્યા હાવાનું લાગે છે. ત્યારપછી ઈશુ પહેલાં સાતસે વર્ષોં ઉપર પીળાં માંગેાલ લેાકેા આવ્યા હશે અને મલાયાના દક્ષિણના ટાપુએમાંથી ભૂખરા રંગના લેાકેા પણ જાપાનમાં ઊતરી આવ્યા હશે. આ ત્રણે તત્ત્વાની એક ઘટના આજે એક સંસ્કૃતિ અને એક પ્રજા બની રહી છે
જાપાનીસ પ્રજાના પૂર્વ ઇતિહાસ જોતાં જણાય છે કે કુદરતના તત્ત્વ અને પશુઓની પૂજા જૂના જાપાનીસ લેાકેા કરતા હતા અને સાથે સાથે તે વખતની ધાર્મિક જરૂરિયાતે, જાતીય પૂજા અને પૂર્વ જપૂજાની પણ હતી. તારાઓમાં, ગૃહેામાં, આકાશમાં, વનસ્પતિમાં અને જીવજંતુઓમાં, ઝાડમાં અને પશુએમાં તથા માણસામાં પણ જાપાનની ધાર્મિકવૃત્તી દૈવી શક્તિનાં દર્શન કરતી અને તેને પૂજતી. સમયની એ ધાર્મિકતાએ એકેએક ધરપર અને ધરવાસીએ પર દેવદેવીઓની ભૂજાડ ભટકતી કરી મૂકી હતી.. તથા અગ્નિની જ્વાલામાં અને બત્તીની જ્યાતમાં પણ જાપાનવાસીએને દેવદેવીઓ ઝબૂકતાં જણાતાં હતાં. દેવીપૂજાના પ્રકારમાં કાચબાની પીઠ અને હરણનાં હાડકાં સળગાવીને સારૂં નરસું નસીબ જોવાની ધાર્મિક વિધિઓ થતી હતી. મરી ગયેલાં માણસા વતાંને ડરાવતાં હતાં અને પૂજનઅન કરાવતાં હતાં. કારામાં ધણી કિંમતી વસ્તુઓ મરણ પામેલા માણસ માટે મૂકવામાં આવતી હતી. પુરુષની કબરમાં તલવાર અને સ્ત્રીની કબરમાં અરીસા એ મુખ્ય વસ્તુ હતી. જમીનદારા અને ઠાકારા મરણ પામતા ત્યારે તે તેમની કબરનાં જીવતાં દાસદાસીએને બળજબરીથી ચણી લેવામાં આવતાં હતાં અને તાપણુ અનેક દેવદેવીઓની આરાધના કરતા. જાપાનીસ સમાજ કુદરતની અનેક આક્તાથી પીડાતા જ હતા. કેાઈવાર દુષ્કાળ તા કાવાર અતિવૃષ્ટિથી જાપાનની જનતા વિનાશ પામતી હતી અને એ સૌમાં ધરતીકંપ તા હંમેશનું સંકટ હતુ. એવા ભયાકુળ સંજોગામાં જાપાનના ઢાકા બીકના માર્યાં પાતાના દેવદેવીઓને પ્રસન્ન રાખવા માણસેાના ભેગ પણ ધરાવતા હતા.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
