________________
પ્રકરણ ૪
આર્યોની સમાજરચના એવા આર્યજીવનની શરૂઆત અનાર્યોની લૂંટફાટ, ખૂન અને યુદ્ધોથી થઈ હતી. લૂંટારાની ટોળીઓ જેવું એ આર્યજીવન હિન્દના. મૂળ વતનીઓને લૂંટડ્યા પછી હિન્દની ધરતી પર થોડા વર્ષો સુધી એક સ્થળેથી બીજે સ્થળે ધાડપાડુઓની ટોળીઓની જેમ લૂંટફાટ ચલાવતું અને ખૂનામરકીના સાહસો શોધતું એક સ્થળેથી બીજે સ્થળે રખડતું ફરતું હતું. એ રીતે રખડતી આર્યોની ટોળી પાસે. ગાય અને તલવારે હતી. ત્યાર પછીના બીજા કાળમાં એ ભયંકર આર્યજીવનને સ્થિર થવાને કાળ આવ્યો. ટોળીના નાયકે અને કુલપતિઓએ જુદાંજુદાં ગ્રામ વસાવી પડાવ નાખ્યો. અનાર્યો પાસેથી આંચકી લીધેલી જમીને ગુલામ બનેલા અનાર્યોની મહેનતથી ખેડાવા લાગી. આર્યજીવનને એ બીજો ભાગ કૃષિકાળ હતો. એ જીવનમાં આર્યોએ જુદાંજુદાં પ્રાણુઓને પાળવા માંડયા તથા તેમનો ખોરાક તરીકે ઉપયોગ કરવા માંડ્યો. તથા પિતાના ખેતીના કામકાજમાં તેનો ઉપયોગ કરવા માંડયો. એ આર્ય લોકેાની ટેળીઓ ખેતી કરતી હતી. યુદ્ધ કરતી હતી તથા અનાજ અને માંસ ખાતી હતી.. અને બધાં કામે તથા વેઠ અનાર્યો પાસે કરાવતી હતી. દરેક ગ્રામની.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
