Nayopadesha Part 1

Author(s): Yashovijay Upadhyay, Lavanyasuri
Publisher: Vijaylavanyasurishwar Gyanmandir Botad

Page 13

मयामृतसरङ्गिणी-तरङ्गिणीतरणिभ्या समलङ्कतो नयोपदेशः ।
अङ्काः, विषयः, पृष्ठम् , पतिः १६० विशिष्टपर्याप्त प्रकारकान्तपक्षे तथा
भूतानेकप्रकारतास्वीकारापत्तिदोषतोऽ
युक्तत्वं भावितम् । १६१ क्षयोपशमविशेषजन्यतावच्छेदकसमनि
यतानेकविषयतास्वीकरणस्य न्याय्यत्वं, ग्राह्यस्येव ग्राहकस्य चित्रस्वभावस्यापेक्षया विवेचनस्य शक्यत्वम् , अख. ण्डविषयताविशेषसाधनम् , व्यवहारो
च्छेदपरिहरणं च निगमितम् । ११० १ १६२ विशिष्टवैशिष्टयबोधविचारफलं पद्याभ्या
मुपदर्शितम्। १६३ पद्यद्वयार्थस्य स्पष्टीकरणम् । 21 २८ १६४ एकाने करूपा नयप्रमाणप्रतिपत्तय इत्यु
पसंहारः । १६५ नयस्य संशयसमुच्चयन्त्रमप्रमावलक्ष
ज्योपदर्शकमष्टमं पद्यम् । १६६ एककोटिकज्ञानरूपस्य नयस्य संशयत्व
समुच्चयत्वे न प्राप्ते इति तनिषेधनं
कथं सङ्गतिमेतीत्याशङ्कोद्धरणम् । ११३ २३ १६७ नये संशयत्वप्रतिषेधानुमानप्रयोग उप
दर्शितः। १६८ संशयसमुच्चययोरुभयकोटिकत्वाऽविशे
षेऽपि प्रकारगततया विरोधाविरोधमानाभ्यां विशेष इत्येकं मतम् , संशये प्रकारताद्वयनिरूपितका विशेध्यता, समुच्चये तु विशेष्यताभेद इति
मतान्तरम् । १६९ भेदाभेदवादे निरुक्तविशेषः सङ्गतो नै
कान्तवादे इति मूलाभिप्रेतस्य सम्य
गुपपादनमवतरणादिना। १४ १९ १७० 'नयो यथार्थत्वाद् विभ्रमो न, अपूर्ण
त्वात् प्रमा न' इत्यस्य विवरणम् । ११४ ३ १७१ अलौकिक प्रामाण्यनिषेधो नये, लौकि
कप्रामाण्यं तत्रास्त्येवेति न व्यवहारविरोधः ।
___ अङ्काः, विषयः, पृष्ठम् , पतिः १७२ नयस्य संशयादिचतुष्टयवलक्षण्य न
स्वमनीषाविजृम्भितं किन्तु तत्त्वार्थभाध्यसम्मतमिति तत्वार्थभाध्यप्रन्थो.
दृङ्कनम् । १७४ भाष्यग्रन्थार्थस्पष्टीकरणम् । ११५३३ १७५ भाष्ये निदर्शनत्रयोपादनप्रयोजनं मूल
कारेणाविष्कृतम् । १७६ सत्त्वादिभिर्धमैरेकत्वाद्यध्यवसायानामुपपादनम् ।
११६ २० १७ अत्र "त्रिमिनिदर्शनैः" इत्यादि मलप्रन्थार्थस्पष्टीकरणम् ।
११६ २८ १७८ लौकिकदृष्टान्तेन नयस्य प्रमाणाप्रमा
णोभयवैलक्षण्यसमर्थक नवमं पद्यम्। ११७ २ १७९ स्वार्थे सत्यत्वमपि नयानां स्वप्रति
पक्षभूतनयेनाप्रामाण्यशङ्काकवलितत्वानैकान्तत इति सम्मतौ दृष्टम् , इति
उपदर्शक दशमं पद्यम् । १८० सम्वादस्वरूपा "णिययवयणिज्ज सञ्चा" इति गाथोल्लिखिता।
११८ १ १८१ नयप्रन्थे सम्मत्यादौ बौद्धादिदर्शनपरि
प्रहेण नैयायिकादिदर्शनखण्खने बौद्धादिदर्शनपरिग्रहे मिथ्यात्वाशकोन्मूलक
मेकादशपद्यम् । १८२ रत्नप्रभायां रत्नबुद्धेः फलतः प्रामा
ण्यवहुर्नयान्तरपरिग्रहस्यापि फलतः
प्रामाण्यम् । १८३ शुद्धपर्यायादिवस्तुप्रात्या फलतो न ।
मिथ्यारूपा बौद्धादिनयपरिग्रहा इति मूलस्य स्पष्टीकरणम् ।
११८ १९ १८४ द्रव्यार्थिक-पर्यायार्थिक-भेदेन सङ्केपतो
नयस्य द्वैविध्यम् , द्रव्यार्थिकमते द्रव्यमेव तत्त्वं न तद्भिनमित्येतत् प्रति
पादकं द्वादशपद्यम् । १८५ उत्तप्रकारेण सोपतो नयद्वैविध्यप्रति
पादिका सम्मतिगाथोल्लिखिता।