________________
तिवारे शिष्य बोल्यो- स्वामीजी ! में क्या कहुं ? आप मेरे को जिम कहोगे सो में प्रमाण करसुं । उत्तर- महानिसीथ सूत्र जोतां तो मेरे को तो इम संभवे हे ।
तथा- सत्तहिं ठाणेहिं उगाढदुसम जाणेजा-तंजहाअकाले वरिसइ काले णो वरिसइ ॥ असाहुणं पुजंति साहुणं न पुजंति गुरुजणो संममिच्छपडिवन्नो मणदुहत्ता वइदुहत्ता ।। ए पाठ ठाणांग सूत्र के सातमे ठाणे मध्ये जोइ लेजो ।।
दसहिं ठाणेहिं उगाढं दुस्समं जाणेज्जा तं अकाले वरिस्सइ काले न वरिस्सइ असाहू पुइजंति साहू ण पूइजंति गुरुसु जणो मिच्छं पडीवन्नो अमणुन्ना सद्दा जाव फासा ।। ए पाठ दसमें ठाणे ठाणांग सूत्र मध्ये जोइ लेजो ।
इना पाठाते एही संभव होवें हे - जो असंयतीयाका अछेरा अगाढ दुसम काल मध्ये होवें हे । दुसम काल तो सर्व अवसरपणि मध्ये होवें पिण अगाढ दुसम काल तो हूंडा अवसरपणि मध्ये ज होवे हैं । जेसें दुरभिख तो जब होवे हे तब ही दुखदाइ हे पिण बारावरसी दुरभिख मोटा दुखदाइ हें । इत्यादिक चरचा घणी हे पिण वानगी मात्र लिखी हे । पिण जीसकी जेहेनी जेहवी बुद्धि होसें तेहवा विस्तार करसें । एह बात समकिती को विचारवा जोग हे । इति तत्त्वं ।।।
जं रयणिं च णं समणे ३ जाव सव्वदुखप्पहीणे तं रयणिं च णं खुद्दाएभासरासी महग्गहे दोवाससहस्सठिइ समणस्स३ जम्मनखत्तसंकते ३२ जप्पभियं च णं से खुदाए भासरासीमहग्गहे जावजम्मनखत्तं ।। संकते तप्पभिइं च णं समणाणं निगंथाणं निग्गंथीणं न उदिओदिए पूयासक्कारे पवत्तइ जया णं से खुद्दाए जाव जम्मनखत्ताओ वितिक्कते भविस्सइ तया णं समणाणं निग्गंथाण ।। २ उदिएपूयासक्कारे भविस्सइ इति कल्पसूत्रे ।। ए सूत्र के अणुसारे पिण असंयत पूजानो दसमो अछेरा संभवे हे । श्रीमहावीरस्वामी के तीर्थ में होया दीसे हे । परंतु मेरे को तो अल्प ज्ञान हे । आगे जिम केवली महाराज कहे ते प्रमाण ।
फेर शिष्य बोल्या- महाराजजी । अब वंदणा पूजणा किसको तथा नही वंदणा पूजणा किसको ते कहो .। उत्तर- जिसका ववहार चोखा देखणा तिसको वंदणा । जिसका ववहार खोटा देखणमें आवे तिसको
मोहपत्ती चर्चा * ४८